إعدادات العرض
ਹੇ ਲੋਕੋ! ਅੱਲਾਹ ਪਵਿੱਤਰ ਹੈ, ਸਿਰਫ ਪਵਿੱਤਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੀ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਮੋਮਿਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹੀ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸਨੇ…
ਹੇ ਲੋਕੋ! ਅੱਲਾਹ ਪਵਿੱਤਰ ਹੈ, ਸਿਰਫ ਪਵਿੱਤਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੀ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਮੋਮਿਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹੀ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸਨੇ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।» ਫਿਰ ਕਿਹਾ
ਅਬੂ ਹੁਰੈਰਾ (ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ) ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ (ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵ ਸੱਲਮ) ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: «ਹੇ ਲੋਕੋ! ਅੱਲਾਹ ਪਵਿੱਤਰ ਹੈ, ਸਿਰਫ ਪਵਿੱਤਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੀ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਮੋਮਿਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹੀ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸਨੇ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।» ਫਿਰ ਕਿਹਾ: "ਹੇ ਰਸੂਲੋ! ਪਵਿੱਤਰ ਖਾਓ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਕਰੋ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੀਤੇ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਜਾਣੂ ਹਾਂ।" (ਸੂਰۃ ਮੁ’ਮਿਨੂਨ: 51) ਅਤੇ ਕਿਹਾ:"ਹੇ ਇਮਾਨ ਵਾਲੋ! ਜੋ ਕੁਝ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਖਾਓ।" (ਸੂਰۃ ਬਕਰਾ: 172) ਫਿਰ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਜੋ ਲੰਮਾ ਸਫ਼ਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਵਾਲ ਬੇਤਰਤੀਬ ਤੇ ਮੈਲੇ ਹਨ, ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਅਸਮਾਨ ਵੱਲ ਚੁੱਕ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: "ਹੇ ਮੇਰੇ ਰੱਬ! ਹੇ ਮੇਰੇ ਰੱਬ!"ਪਰ ਉਸਦਾ ਖਾਣਾ ਹਰਾਮ ਹੈ, ਪੀਣਾ ਹਰਾਮ ਹੈ, ਪਹਿਰਾਵਾ ਹਰਾਮ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਹਰਾਮ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਪਾਲਿਆ-ਪੋਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਤਾਂ ਫਿਰ ਉਸ ਦੀ ਦੁਆ ਕਿਵੇਂ ਕਬੂਲ ਹੋਵੇਗੀ?» ਇਹ ਆਯਤ ਅਤੇ ਹਦੀਸ ਸਾਨੂੰ ਸਾਫ਼-ਸੁਥਰੇ ਤੇ ਹਲਾਲ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਦੀ ਅਹਿਮੀਅਤ ਸਿੱਖਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅੱਲਾਹ ਸਿਰਫ ਪਵਿੱਤਰ ਅਤੇ ਜਾਇਜ਼ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਬੰਦੇ ਦੀ ਨੀਅਤ ਅਤੇ ਅਮਲ ਵਿਚ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਦੁਆ ਮਨਜ਼ੂਰ ਹੋਵੇ।
الترجمة
العربية বাংলা Bosanski English Español فارسی Français Bahasa Indonesia Türkçe اردو 中文 हिन्दी Tagalog ئۇيغۇرچە Hausa Kurdî Português සිංහල Русский Nederlands অসমীয়া Tiếng Việt Kiswahili ગુજરાતી پښتو Română മലയാളം नेपाली Deutsch Кыргызча తెలుగు ქართული Moore Magyar Svenska Македонски ಕನ್ನಡ Українська አማርኛ Kinyarwanda Oromoo ไทย Lietuvių Српски मराठीالشرح
ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਅੱਲਾਹ ਪਵਿੱਤਰ, ਮੁਕੱਦਸ, ਨਕਸਾਂ ਅਤੇ ਖਾਮੀਆਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਅਤੇ ਸਭ ਕمالਾਂ ਨਾਲ ਸਜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਓਹੀ ਅਮਲ, ਬੋਲ ਅਤੇ ਆਸਥਾ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਾਫ਼-ਸੁਥਰੇ, ਖਾਲਿਸ ਅੱਲਾਹ ਲਈ ਹੋਣ ਅਤੇ ਨਬੀ ﷺ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਹੋਵੇ। ਅੱਲਾਹ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਰਾਹਾਂ ਨਾਲ ਜਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਇੱਕ ਮੋਮਿਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਰੋਤ ਹੈ ਆਪਣੇ ਅਮਲਾਂ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰੀ, ਜੋ ਉਸਦੇ ਹਲਾਲ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਤੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸਦਾ ਅਮਲ ਤਾਜ਼ਾ ਅਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਮੋਮਿਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹੀ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਪਵਿੱਤਰ ਖਾਓ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਕਰੋ।ਅੱਲਾਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: "ਹੇ ਰਸੂਲੋ! ਪਵਿੱਤਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਖਾਓ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਕਰੋ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੀਤੇ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹਾਂ।" ਅਤੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: "ਹੇ ਇਮਾਨ ਵਾਲੋ! ਜੋ ਕੁਝ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਖਾਓ।" ਫਿਰ ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਹਰਾਮ ਖਾਣ ਤੋਂ ਡਰਾਇਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਹਰਾਮ ਖਾਣ ਨਾਲ ਅਮਲ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਚਾਹੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਬੂਲੀਅਤ ਦੇ ਵਾਜਿਬ ਜ਼ਰੀਏ ਕੀਤੇ ਜਾਣ, ਉਹ ਅਮਲ ਕਬੂਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਵੱਡੇ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹਨ: ਪਹਿਲਾਂ: ਇਬਾਦਤਾਂ ਵਿੱਚ ਲੰਮਾ ਸਫਰ ਕਰਨਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੱਜ, ਜਿਹਾਦ, ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਲਾਹ-ਮਸਵਰਾ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਰਗੇ ਕੰਮ। ਦੂਜਾ: ਵਾਲਾਂ ਦਾ ਬਿਨਾਂ ਕੰਗੀ ਕੀਤੇ ਛਿੜਕਣਾ, ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਬਦਲਾਅ ਅਤੇ ਕੱਪੜਿਆਂ 'ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਹੋਣਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਥੱਕਿਆ-ਮੰਦਾ ਅਤੇ ਮੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਤੀਜਾ: ਦੁਆ ਲਈ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਅਸਮਾਨ ਵੱਲ ਉਚਾ ਕਰਨਾ। ਚੌਥਾ: ਅੱਲਾਹ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਨਾਮਾਂ ਨਾਲ ਮਨਾਓਣਾ ਅਤੇ ਬੜੀ ਲਗਨ ਨਾਲ ਕਹਿਣਾ: "ਹੇ ਰੱਬ! ਹੇ ਰੱਬ!" ਇਹਨਾਂ ਸਾਰੇ ਕਾਰਨਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਉਸ ਦੀ ਦੁਆ ਕਬੂਲ ਨਹੀਂ ਹੋਈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦਾ ਖਾਣਾ, ਪੀਣਾ ਅਤੇ ਪਹਿਰਾਵਾ ਹਰਾਮ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਹਰਾਮ ਨਾਲ ਪਾਲਿਆ-ਪੋਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਦੀ ਦੁਆ ਕਿਵੇਂ ਕਬੂਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ? ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਦੀ ਇਹ ਹਾਲਤ ਹੋਵੇ, ਉਸ ਦੀ ਦੁਆ ਸੁਣੀ ਜਾਵੇ।فوائد الحديث
ਅੱਲਾਹ ਤਆਲਾ ਦੀ ਕੁਮਾਲ ਉਸ ਦੀ ਜ਼ਾਤ, ਸਿਫ਼ਤਾਂ, ਅਮਲਾਂ ਅਤੇ ਹੁਕਮਾਂ ਵਿੱਚ ਹੈ।
ਅਮਲ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਅੱਲਾਹ ਤਆਲਾ ਲਈ ਖਾਲਿਸ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਨਬੀ ﷺ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦਾ ਪੂਰਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।
ਜੋ ਚੀਜ਼ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਵਧਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਉਸਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਕਿਹਾ: "ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਮੋਮਿਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹੀ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸਨੇ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।" ਜਦੋਂ ਮੋਮਿਨ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਹੁਕਮ ਰਸੂਲਾਂ ਦੀ ਆਗਿਆਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਕਮ ਮੰਨਣ ਲਈ ਹੌਂਸਲਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।
ਦੁਆ ਦੀ ਕਬੂਲੀਅਤ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਰੁਕਾਵਟ ਹਰਾਮ ਖਾਣਾ ਹੈ।
ਦੁਆ ਦੀ ਕਬੂਲੀਅਤ ਦੇ ਪੰਜ ਕਾਰਨ ਹਨ:
1. ਲੰਮਾ ਸਫਰ ਕਰਨਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਨਮ੍ਰਤਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਦੁਆ ਦੇ ਮਨਜ਼ੂਰ ਹੋਣ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸਬਬਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।
2. ਮੂੰਹ ਬੇਹਾਲ ਹੋਣਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਤਕਲੀਫ਼ ਜਾਂ ਮਸਲੇ ਵਿੱਚ ਹੋਣਾ।
3. ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਅਸਮਾਨ ਵੱਲ ਉਠਾਉਣਾ।
4. ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਰਬੂਬੀਅਤ ਦਾ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਕੇ ਲਗਾਤਾਰ ਮਨਾਅ ਕਰਨਾ, ਜੋ ਦੁਆ ਦੀ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਬੰਦੋਬਸਤ ਹੈ।
5. ਖਾਣ-ਪੀਣ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰੀ, ਮਾਣਯੋਗਤਾ ਅਤੇ ਹਲਾਲ ਹੋਣਾ।
ਹਲਾਲ ਅਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਖਾਣਾ ਚੰਗੇ ਅਮਲਾਂ ਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਕਾਰਣ ਹੈ।
ਕਾਜ਼ੀ ਨੇ ਕਿਹਾ:
"ਪਵਿੱਤਰ (ਟਾਇਬ) ਦਾ ਮਤਲਬ ਖਰਾਬ (ਖਬੀਥ) ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅੱਲਾਹ ਤਆਲਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਨਕਸਾਂ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ਗਾਰ ਅਤੇ ਖ਼ਾਮੀਆਂ ਤੋਂ ਮੁਕੱਦਸ ਹੈ।ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਬੰਦਾ ਪਵਿੱਤਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਨਿੰਦਯੋਗ ਆਦਤਾਂ ਅਤੇ ਬੁਰੇ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਖ਼ਾਲੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਉਲਟ ਗੁਣਾਂ ਨਾਲ ਸਜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।ਜਦੋਂ ਦੌਲਤ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਹਲਾਲ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਸਰੋਤਾਂ ਤੋਂ ਆਈ ਹੋਈ ਹੈ।"