از جابر بن عبدالله رضی الله عنهما روایت است که وی از پیامبر صلی الله علیه وسلم شنید که می‌فرماید: «إِذَا دَخَلَ الرَّجُلُ بَيْتَهُ، فَذَكَرَ اللهَ عِنْدَ دُخُولِهِ وَعِنْدَ طَعَامِهِ، قَالَ الشَّيْطَانُ: لَا مَبِيتَ لَكُمْ، وَلَا عَشَاءَ، وَإِذَا دَخَلَ، فَلَمْ يَذْكُرِ اللهَ عِنْدَ دُخُولِهِ، قَالَ الشَّيْطَانُ: أَدْرَكْتُمُ الْمَبِيتَ، وَإِذَا لَمْ يَذْكُرِ اللهَ عِنْدَ طَعَامِهِ، قَالَ: أَدْرَكْتُمُ الْمَبِيتَ وَالْعَشَاءَ» یعنی: «هرگاه مرد وارد خانه‌اش شود، و الله را هنگام وارد شدن و هنگام غذا خوردن یاد کند، شیطان می‌گوید: امشب اینجا جای خواب و غذا ندارید، و چون وارد شود و ذکر الله را هنگام وارد شدن نگوید، شیطان می‌گوید: شب را در اینجا ماندید و چون هنگام غذا یاد الله نگوید، می‌گوید: هم شب را اینجا ماندید و هم غذای شب را یافتید».