إعدادات العرض
رسول الله صلى الله عليه وسلم چنين لبيک می گفت: «لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لا شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ…
رسول الله صلى الله عليه وسلم چنين لبيک می گفت: «لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لا شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ وَالْمُلْكَ، لا شَرِيكَ لَكَ
از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که می گويد: رسول الله صلى الله عليه وسلم چنين لبيک می گفت: «لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لا شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ وَالْمُلْكَ، لا شَرِيكَ لَكَ»، راوی می گوید: و عبدالله بن عمر علاوه بر این می گفت: «لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ، وَسَعْدَيْكَ، وَالْخَيْرُ بِيَدَيْكَ، لَبَّيْكَ وَالرَّغْبَاءُ إِلَيْكَ وَالْعَمَلُ». «مطيع و فرمانبردار تو هستم؛ تمام نيکی ها و خوبی ها به دست توست؛ و تنها از تو با زاری و تضرع درخواست می کنم و فقط برای تو عمل می کنم».
الترجمة
العربية বাংলা Bosanski English Español فارسی Français Bahasa Indonesia Tagalog Türkçe اردو 中文 हिन्दी ئۇيغۇرچە Hausa Português Kurdî සිංහල Русский Kiswahili Tiếng Việt অসমীয়া ગુજરાતી Nederlands മലയാളം Română Magyar ქართული ಕನ್ನಡ Moore Македонски ไทย Українська తెలుగు मराठी ਪੰਜਾਬੀ አማርኛ Malagasy پښتوالشرح
کیفیت تلبیه گفتن رسول الله صلی الله علیه وسلم هرگاه ارادۀ مناسک حج و عمره را می نمودند می فرمودند: (لبيك اللهم لبيك) لزوم اجابت تو پس از آن که برای اجابت که بسوی آن ما را فراخواندی از قبیل اخلاص و توحید و حج و غیره، (لبيك لا شريك لك لبيك) تنها تو مستحق عبادت هستی که ربوبیت و الوهیت و اسماء و صفاتت خود شریک نداری، (إن الحمد) شکر و ستایش (والنعمة) از سوی تو و تو عطا کنندۀ آن هستی (لك) در تمام احوال به تو محول می شود، (والملك) همچنان از آن توست، (لا شريك لك) همۀ آنها مربوط به شماست. و ابن عمر رضی الله عنهما بر آن میافزود: (لبيك لبيك وسعديك) مرا پس از خوشبختی خوشبخت نما، (والخير بيديك) همۀ آن از روی فضل و احسان تو است، (لبيك والرغباء إليك) و طلب و مسأله برای کسی است که خیر بدست اوست، (والعمل) ویژۀ تو است و تنها تو مستحق عبادت هستی.فوائد الحديث
مشروعیت گفتن تلبیه در حج و عمره، و تاکید بر آن؛ زیرا این یک شعار خاص آنست، مانند که تکبیر شعار نماز است.
ابن منیر می‌گوید: و در مشروعیت تلبیه تنبیه الله متعال است برای عزت بندگانش که زیارت خانۀ او فقط به دعوت او سبحانه و تعال بوده است.
بهتر است که بر تلبیۀ پیامبر صلی الله علیه وسلم پابند بمانیم، و افزودن بر آن اشکالی ندارد؛ زیرا پیامبر صلی الله علیه وسلم به آن اقرار نموده است، ابن حجر می گوید: این همان عادلانه ترین راه است، پس آنچه که بشکل مرفوع آمده جدا نماید، و هرگاه بخواهد قول موقوف و یا سخن ساختۀ خودش که شایسته باشد به زبان بیاورد، آن را باید بشکل جدا بخواند و با آنچه که بشکل مرفوع نقل شده است خلط نکند، و این شبیه دعاء کردن در تشهد است، و او در این مورد گفته است: و از مسأله و ثناء آنچه را که بخواهد اختیار کند: یعنی بعد از تمام کردن آنچه که بشکل مرفوع نقل شده است.
مستحب بودن بلند کردن صدا هنگام تلبیه، و این در مورد مرد است، اما زن از بیم فته صدایش را پایین بیاورد.
التصنيفات
احکام احرام