فوائد الحديث

Hadiste, hac ve umrede telbiye getirmenin meşru olduğu bildirilmiş ve bu vurgulanmıştır. Çünkü, tekbir getirmenin namazın bir alameti olması gibi, telbiye getirmek de hac ve umreye mahsus bir alamettir.

İbnü'l-Münzir şöyle demiştir: Telbiye getirmenin meşru olmasında, Yüce Allah'ın onların Kâbe'yi ziyarete gelmelerinin O'nun davetiyle gerçekleşmesiyle kullarına ikramda bulunduğuna dair bir tembih vardır.

Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-'in telbiyesiyle yetinip ona devam etmek daha evladır. Bununla beraber, Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-'in buna izin vermiş olması sebebiyle telbiyeye bazı eklemeler yapmakta da bir sakınca yoktur. İbn Hacer şöyle demiştir: "Bu, en uygun yöntemdir. Peygamber'e nispet edilen sözü tek başına ayrı olarak söylemek gerekir. Eğer Peygamber'e nispet edilmeyen bir sözü söylemek isterse veya kendisinin kurduğu uygun olan bir cümle söylemek isterse onu ayrı olarak tek başına söylemelidir ki bu, Peygamber'e nispet edilen sözle karışmasın. Bu, teşehhütte yapılan duanın durumuna benzer. Zira Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- Teşehhütte yapılacak dua ile alakalı şöyle buyurmuştur: "Sonrasında da dilediği isteği ve senayı seçerek dua etsin" Yani Peygamber'e nispet edilen duayı bitirdikten sonra.

Telbiye getirirken sesin yükseltilmesi müstehaptır. Tabi ki bu, erkekler için geçerlidir. Kadınlar ise fitne oluşma korkusuyla seslerini alçaltmalıdır.