الشرح

Kuptimi i këtij hadithi: të gjitha gjërat që mund ta godasin muslimanin, qofshin sëmundje, brenga, pikëllime, ankthe, fatkeqësi, vështirësi, frikë dhe gajle, janë shlyerje e gjynaheve dhe fshirje e gabimeve. E, nëse njeriu i tejkalon këto duke bërë durim dhe duke shpresuar shpërblim (tek Allahu), atëherë kjo do t'i llogaritet shpërblim. Fatkeqësitë ndahen në dy lloje: a) Ndonjëherë: nëse njeriu është i goditur, e kujton sevapin dhe shpreson shpërblimin tek Allahu për këtë fatkeqësi, e në këtë rast do t'i ketë dy dobi: 1. Shlyerjen e gjynaheve dhe 2. Shtimin e veprave të mira. b) Nganjëherë e neglizhon këtë dhe i ngushtohet gjoksi, mërzitet ose diçka e tillë, kështu që e neglizhon nijetin për llogaritjen e shpërblimit tek Allahu, kështu që kjo është shlyerje për mëkatet e tij, ndërkohë është fitues në çdo rast. Kësisoj ai ose fiton fshirjen e gjynaheve, pa marrë asnjë shpërblim për të, për faktin se ai nuk kishte për qëllim asgjë, ishte i padurueshëm dhe nuk e priste shpërblimin, ose do t'i fitonte dy gjëra: shlyerjen e gjynaheve dhe marrjen e shpërblimit nga Allahu i Lartmadhëruar siç u përmend më parë. Prandaj, nëse njeriun e godet qoftë dhe një gjemb, duhet të kujtojë shpërblimin nga Allahu për këtë fatkeqësi, në mënyrë që të shpërblehet për të, së bashku me shlyerjen e mëkateve. Kjo është nga mirësia, bujaria dhe fisnikëria e Allahut të Lartmadhërishëm, pasi Ai e sprovon besimtarin, më pas e shpërblen atë për këtë bela ose ia shlyen mëkatet. Kujdes, me fshirjen e mëkateve janë për qëllim mëkatet e vogla, e jo mëkatet e mëdha, që mund të hiqen vetëm me pendim të sinqertë.