Kanë përparuar muferridunët!

Kanë përparuar muferridunët!

Ebu Hurejra (Allahu qoftë i kënaqur me të!) tregon: "Teksa i Dërguari i Allahut ﷺ po ecte rrugës për në Mekë, kaloi pranë një kodre që quhej Xhumdan dhe tha: 'Ecni, se ky është Xhumdani! Kanë përparuar muferridunët!' - Cilët janë muferridunët, o i Dërguari i Allahut? - pyetën ata. - 'Ata burra dhe ato gra që e përmendin Allahun shumë', - tha Pejgamberi ﷺ."

[Ky hadith është sahih] [E shënon Muslimi]

الشرح

Profeti ﷺ në këtë hadith sqaroi pozitën e atyre që e përmendin shpesh Allahun dhe se ata janë veçuar duke u paraprirë të tjerëve në arritjen e shkallëve më të larta në Xhenetet e mirësisë, si dhe i krahasoi me kodrën Xhumdan, e cila dallon nga kodrat e tjera.

فوائد الحديث

Pëlqehet të angazhohemi dhe të bëjmë sa më shumë dhikër, sepse përparësia në botën tjetër do të jetë përmes adhurimeve të shumta dhe sinqeritetit në to.

Dhikri - përmendja e Allahut- mund të bëhet vetëm me gjuhë ose vetëm me zemër, ose me gjuhë dhe zemër së bashku, e ky i fundit është niveli më i lartë.

Prej dhikrit janë edhe format specifike fetare, si: dhikri i mëngjesit dhe i mbrëmjes, pas namazeve të obliguara dhe të tjera.

Neveviu ka thënë: "Dije se vlera e dhikrit - përmendjes së Allahut-, nuk kufizohet në tesbih (thënien: subhanallah), tehlil (thënien: la ilahe il-lallah), tahmid (thënien: elhamdulilah) dhe në tekbir (thënien: Allahu ekber), përkundrazi, çdo njeri që vepron ndonjë adhurim kushtuar Allahut të Lartësuar është përmendës i Tij."

Dhikri - përmendja e Allahut- është nga shkaqet më të mëdha të qëndrueshmërisë (në fe). Allahu i Lartësuar thotë: "O besimtarë, kur të ndesheni me ndonjë forcë armike, qëndroni të patundur dhe përmendni shumë Allahun, që të fitoni." (El Enfal, 45)

Krahasimi mes atyre që e përmendin Allahun dhe kodrës Xhumdan është tek veçimi dhe dallimi. Kodra Xhumdan është e veçuar nga kodrat e tjera, e po ashtu edhe ata që e përmendin Allahun e Lartësuar janë të veçuar nga të tjerët. I veçuar është ai që zemra dhe gjuha e tij janë të veçuara për të përmenduar Allahun, edhe nëse është në mesin e njerëzve. Të tillët gëzohen në kohët e vetmisë dhe ndihen të pikëlluar nga përzierja e tepërt me njerëzit. Po ashtu nga arsyet e përngjasimit mund të jetë se përmendja e Allahut është shkak i qëndrueshmërisë në fe, ashtu siç janë kodrat shkak për qëndrueshmërinë e tokës. Ose, se përmendja e Allahut është shenjë e nxitimit për në vepra të mira në këtë botë dhe në botën tjetër, pasi mbërritja në Xhumdan e udhëtarit nga Medina për në Mekë, ishte shenjë e arritjes në Mekë, e kushdo që arrinte në Xhumdan, konsiderohej se ia kishte kaluar të tjerëve, e po ashtu ai që e përmend Allahun e Lartësuar është përpara të tjerëve me përmendjen e tij të shpeshtë. Allahu e di më së miri.

التصنيفات

Vlera e dhikrit