فوائد الحديث

ఈ హదీసులో ఇస్లామీయ చట్టం (షరియత్) యొక్క విశాల దృక్పథం, మరియు షరియత్ ప్రకారం బాధ్యత కలిగిన వారికి (ముకల్లిఫీన్) షరియత్ కల్పించే సౌలభ్యం చూడవచ్చు.

ఇందులో ఆ వ్యక్తి పట్ల ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం ప్రదర్శించిన సౌహార్ధ్రభావము గమనించవచ్చు; ఆ వ్యక్తి

ప్రవర్తన ఏ విధంగా ఉన్నప్పటికీ, ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం అతడిని తన దగ్గరికి రానిచ్చి, తనను ప్రశ్నించే అవకాశాన్ని కల్పించారు.

అల్లాహ్ వైపునకు ఆహ్వానించునపుడు ముఖ్యమైన వాటిలో నుండి కూడా అతి ముఖ్యమైన వాటితో ప్రారంభించాలి.

ఇస్లాం అంటే విశ్వాసము మరియు ఆచరణల కలయిక. విశ్వాసము లేని ఆచరణ, అలాగే ఆచరణ లేని విశ్వాసము ఈ రెండూ నిష్ప్రయోజనకరమైనవే.

అలాగే ఈ హదీసులో ప్రస్తావించబడిన ఆచరణల ప్రాముఖ్యత ఎంత గొప్పదో తెలుస్తున్నది. అవి ఇస్లాం యొక్క మూలస్థంభాలలోని విషయాలు.

శుక్రవారం సలాహ్ ఐదు తప్పనిసరి సలాహ్’లలో చేర్చబడింది; ఎందుకంటే ఇది, షరియత్ ప్రకారం సలాహ్’లను ఆచరించుటకు బాధ్యులై ఉన్న వారికి, శుక్రవారం జుహ్ర్ సలాహ్ స్థానములో, దానికి ప్రత్యామ్నాయంగా ఉన్నది.

ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం తన బోధనను ఇస్లాం యొక్క అతి ముఖ్యమైన విధులతో (ఫరాయిజ్ లతో) ప్రారంభించారు, అవి విశ్వాసం యొక్క రెండు సాక్ష్యపు వాక్యాల తరువాత వచ్చే ఇస్లాం యొక్క మూలస్తంభాలు; ఎందుకంటే అతను ముస్లిం కనుక. ఆయన సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం హజ్ గురించి ప్రస్తావించలేదు, ఎందుకంటే ఈ సంఘటన హజ్ విధిగా చేయబడటానికి ముందు జరిగింది కావచ్చు; లేదా ఇంకా హజ్ సమయం రాకపోయి ఉండవచ్చు.

ఒక వ్యక్తి షరియత్’లో విధిగా ఆచరించవలసిన వాటికి మాత్రమే తనను తాను పరిమితం చేసుకుంటే, అతను విజయవంతుడు కావచ్చును, అయితే దీని అర్థము స్వచ్ఛంద ఆచరణలు చేయమని సిఫారసు చేయలేదు కదా అని కాదు, స్వచ్ఛంద ఆచరణలు కూడా ఆచరించాలి; ఎందుకంటే స్వచ్ఛంద ఆచరణలు తీర్పు దినమున విధి ఆచరణలను పూర్తి చేస్తాయి.