الشرح

Еден човек од Неџд дојде кај Божјиот пратеник салаллаху алејхи ве селем. Косата му беше бушава, а гласот силен и неразбирлив. Не можеше да се сфати што зборуваше, сè додека не се приближи до Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, и го праша за обврските во исламот. Божјиот пратеник салаллаху алејхи ве селем започна со намазот, велејќи дека Аллах му пропишал пет намази во текот на секој ден и ноќ. Човекот праша: „Дали има нешто повеќе од овие пет намази, кои ми се обврска да ги клањам?“ Пратеникот одговори: „Не, освен ако доброволно клањаш нафиле намази.“ Потоа додаде: „Од работите што Аллах ти ги пропишал и ти обврска е и постот во месецот рамазан.“ Човекот праша: „Дали сум должен да постам нешто повеќе од рамазанскиот пост?“ Божјиот пратеник салаллаху алејхи ве селем одговори: „Не, освен ако доброволно постиш повеќе од тоа.“ Потоа му го спомена и зекатот. Човекот праша: „Дали сум должен да давам нешто повеќе покрај задолжителниот зекат?“ Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, одговори: „Не, освен ако доброволно даваш повеќе од тоа.“ Откако ги слушна овие обврски, човекот замина, заколнувајќи се во Аллах дека ќе се придржува кон нив без да додава или одзема нешто. Тогаш Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, рече: „Ако човекот е искрен во својата заклетва, тогаш тој ќе биде меѓу успешните.“