فوائد الحديث

بزرگداشت شأن نماز، از اين رو كه الله متعال نماز را قبول نمى كند مگر همراه با طهارت باشد.

نماز بى وضو قبول نمى شود تا اينكه خود را از دو حدث اكبر و اصغر (غسل و وضو) پاک كند.

اگر در داخل نماز باشد، حدث(خارج شدن نجاست یا باد شکم) موجب نقض وضو، و باطل كننده نماز است.

منظور از عدم قبول شدن در اين حديث: عدم صحت نماز و عدم قبول بودن آن است.

از فوايد اين حديث آنست كه بدانيم برخى از نمازها قبول و برخى ديگر قبول نيستند، هر كدام كه با شريعت موافقت داشته باشند، قبول مى شوند، و هر كدام كه با شريعت موافقت نمى كنند، قابل قبول نيستند، و همانگونه ساير عبادت ها؛ به دليل كلام پيامبر - صلى الله عليه و سلم -: "هر كسى عملى انجام دهد كه بر خلاف امر ما باشد، آن عمل قبول نيست".

نماز بى وضو حرام است تا اينكه وضو بگيرد؛ زيرا الله متعال آن را نمى پذيرد، و نزديک شدن به الله متعال با عملى كه آن را نمى پذيرد، دشمنى با اوست، و نوعى ريشخند است.

اگر كسى براى نمازى وضویی گرفت، سپس وقت نماز ديگرى فرا رسيد و او هنوز وضو دارد، بر او واجب نيست كه دوباره وضو بگيرد.

اگر كسى بدون وضو نمازهاى واجب و مستحب يا اينكه نماز جنازه را خواند، قبول نمى شود، و اگر چه فراموش كرده باشد، تا اينكه وضو بگيرد، و همچنين جُنب اگر قبل از غسل كردن نماز خواند، و براى کسی که فراموش کرده(وضو یا غسل کند) خواندن دوباره نماز واجب است.