ពីព្រោះថា គ្មានថ្ងៃណាមួយដែលគាត់ពោលថា៖ “رَبِّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ” (បរពិត្រព្រះជាម្ចាស់!…

ពីព្រោះថា គ្មានថ្ងៃណាមួយដែលគាត់ពោលថា៖ “رَبِّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ” (បរពិត្រព្រះជាម្ចាស់! សូមទ្រង់មេត្តាអភ័យទោសដល់ខ្ញុំចំពោះកំហុសឆ្គងរបស់ខ្ញុំនៅថ្ងៃជំនុំជម្រះផងចុះ) នោះឡើយ”។

អំពី អាអ៊ីស្ហះ رضي الله عنها បាននិយាយថា៖ ខ្ញុំបាននិយាយថា៖ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! កាលពីក្នុងសម័យកាលអវិជ្ជា(ជើហ៊ីលីយ៉ះ) អ៊ិពនូជុទ្ទអាន ធ្លាប់ជាអ្នកដែលផ្សារភ្ជាប់ចំណងសាច់សាលោហិត និងផ្តល់អាហារដល់ជនក្រីក្រ។ ដូច្នេះ តើទង្វើទាំងនោះផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់គាត់ដែរឬទេ? លោកបានឆ្លើយថា៖ “គ្មានផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់គាត់ឡើយ ពីព្រោះថា គ្មានថ្ងៃណាមួយដែលគាត់ពោលថា៖ “رَبِّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ” (បរពិត្រព្រះជាម្ចាស់! សូមទ្រង់មេត្តាអភ័យទោសដល់ខ្ញុំចំពោះកំហុសឆ្គងរបស់ខ្ញុំនៅថ្ងៃជំនុំជម្រះផងចុះ) នោះឡើយ”។

الشرح

ណាពី ﷺ លោកបានប្រាប់អំពី អាប់ទុលឡោះ ពិន ជុទ្ទអាន ដែលធ្លាប់ជាមេដឹកនាំកំពូលម្នាក់របស់ពួកគូរ៉ស្ហមុនឥស្លាម។ ក្នុងចំណោមអំពើល្អរបស់គាត់ គឺគាត់តែងផ្សារភ្ជាប់ចំណងសាច់សាលោហិតរបស់គាត់ និងធ្វើល្អទៅកាន់ពួកគេ ព្រមទាំងផ្តល់អាហារដល់ជនក្រីក្រ ក៏ដូចជាអំពើល្អផ្សេងៗជាច្រើនទៀតដែលសាសនាឥស្លាមជំរុញ។ តែទោះជាបែបនេះក៏ដោយ ទង្វើកុសលទាំងនេះពុំបានផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់គាត់នៅថ្ងៃបរលោកនោះឡើយ។ នោះគឺដោយសារតែភាពគ្មានជំនឿរបស់គាត់ចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់ ហើយក៏គ្មានថ្ងៃណាមួយដែលគាត់ពោលថា៖ “رَبِّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ” (បរពិត្រព្រះជាម្ចាស់! សូមទ្រង់មេត្តាអភ័យទោសដល់ខ្ញុំចំពោះកំហុសឆ្គងរបស់ខ្ញុំនៅថ្ងៃជំនុំជម្រះផងចុះ) នោះដែរ។

فوائد الحديث

បញ្ជាក់ពីឧត្តមភាពនៃសេចក្តីជំនឿ(អ៊ីម៉ាន់) ហើយវាជាលក្ខខណ្ឌមួយក្នុងការទទួលយកទង្វើកុសល។

បញ្ជាក់ពីគ្រោះថ្នាក់នៃភាពគ្មានជំនឿ(កាហ្វៀរ) ហើយវាជាមូលហេតុមួយដែលនាំឲ្យទង្វើកុសលទាំងឡាយត្រូវរលាយសាបសូន្យ។

ចំពោះពួកគ្មានជំនឿ ទង្វើកុសលទាំងឡាយរបស់ពួកគេមិនអាចផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់ពួកគេនៅថ្ងៃបរលោកនោះឡើយ ព្រោះតែពួកគេគ្មានជំនឿចំពោះអល់ឡោះ និងថ្ងៃបរលោក។

ទង្វើកុសលរបស់មនុស្សដែលរូបគេបានធ្វើក្នុងពេលស្ថិតក្នុងភាពគ្មានជំនឿ គឺត្រូវបានគេកត់ត្រាឲ្យរូបគេនៅពេលដែលរូបគេចូលឥស្លាម ហើយគេនឹងតបស្នងផលបុណ្យឲ្យ។