ਜੋ ਆਪਣੇ ਗੱਲਿਆਂ ਨੂੰ ਥੱਪੜ ਮਾਰੇ, ਆਪਣੀਆਂ ਜੈਕਟਾਂ ਨੂੰ ਫਾੜੇ, ਅਤੇ ਜਾਹਿਲੀਅਤ ਵਾਲੀਆਂ ਬੇਕਾਰੀਆਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਾਡਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਜੋ ਆਪਣੇ ਗੱਲਿਆਂ ਨੂੰ ਥੱਪੜ ਮਾਰੇ, ਆਪਣੀਆਂ ਜੈਕਟਾਂ ਨੂੰ ਫਾੜੇ, ਅਤੇ ਜਾਹਿਲੀਅਤ ਵਾਲੀਆਂ ਬੇਕਾਰੀਆਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਾਡਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਹਜ਼ਰਤ ਅਬਦੁੱਲਾਹ ਬਿਨ ਮਸ'ਊਦ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ﷺ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: ਜੋ ਆਪਣੇ ਗੱਲਿਆਂ ਨੂੰ ਥੱਪੜ ਮਾਰੇ, ਆਪਣੀਆਂ ਜੈਕਟਾਂ ਨੂੰ ਫਾੜੇ, ਅਤੇ ਜਾਹਿਲੀਅਤ ਵਾਲੀਆਂ ਬੇਕਾਰੀਆਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਾਡਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।

[صحيح] [متفق عليه]

الشرح

ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਜਾਹਿਲੀਅਤ ਦੇ ਕੁਝ ਅਮਲਾਂ ਤੋਂ ਮਨਾਹੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ, ਫਿਰ ਫਰਮਾਇਆ: "ਲੈਸਾ ਮਿਨਨਾ" (ਉਹ ਸਾਡਾ ਨਹੀਂ ਹੈ): ਪਹਿਲਾ: ਜੋ ਆਪਣੇ ਗੱਲਿਆਂ ਨੂੰ ਥੱਪੜ ਮਾਰੇ, ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਗੱਲਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ; ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਮਾਰਨਾ ਵੀ ਮਨਾਹੀ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਦੂਜਾ: ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਦੇ ਖੋਲ੍ਹੇ ਹੋਏ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਫਾੜਿਆ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਕਿ ਸਿਰ ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਘੁੱਸ ਸਕੇ, ਇਹ ਗੁੱਸੇ ਅਤੇ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਦੀ ਤੀਬਰਤਾ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਤੀਜੀ ਗੱਲ: ਜਾਹਿਲੀਅਤ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਾਲਾ ਨਾਰਾ ਲਾਇਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵਿਲਾਪ ਕਰਨਾ, ਹਾਯ ਹਾਯ ਕਰਨਾ, ਨੌਹਾ ਕਰਨਾਂ, ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਨਾ ਆਦਿ।

فوائد الحديث

ਇਸ ਹਦੀਸ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਹੋਇਆ ਵਈਦ ਇਸ ਗੱਲ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਅਮਲ ਵੱਡੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਨ।

ਮੁਸੀਬਤ 'ਤੇ ਸਭਰ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਤਕਲੀਫ਼ਦਾਹ ਤਕਦੀਰ 'ਤੇ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਜਤਾਉਣਾ ਹਰਾਮ ਹੈ, ਚਾਹੇ ਉਹ ਨੌਹਾ ਕਰਨ, ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਨ, ਵਾਲ ਕੱਟਣ, ਕੱਪੜੇ ਪਾੜਨ ਜਾਂ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਹੋਵੇ।

ਜਾਹਿਲੀਅਤ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਰੀਤਾਂ ਰਿਵਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨਾ ਹਰਾਮ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰੀਅਤ ਮਨਜ਼ੂਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ।

ਗਮਗੀਨੀ ਅਤੇ ਅੰਸੂ ਬਹਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਹਰਜ ਨਹੀਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਤਕਦੀਰ 'ਤੇ ਸਭਰ ਕਰਨ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਨਹੀਂ। ਬਲਕਿ ਇਹ ਤਾਂ ਰਹਿਮਤ ਹੈ ਜੋ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਤੇ ਪਿਆਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਰਖੀ ਹੈ।

ਮੁਸਲਮਾਨ ਉਤੇ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਤਕਦੀਰ 'ਤੇ ਰਾਜ਼ੀ ਰਹਿਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ, ਪਰ ਜੇਕਰ ਰਾਜ਼ੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸਭਰ ਕਰਨਾ ਉਸ ਉੱਤੇ ਫਰਜ਼ ਹੈ।

التصنيفات

Issues of Pre-Islamic Era