ابوهریره رضی الله عنه از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت می کند که فرمودند: «مَنْ ‌خَرَجَ ‌مِنَ ‌الطَّاعَةِ، وَفَارَقَ الْجَمَاعَةَ فَمَاتَ، مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً، وَمَنْ قَاتَلَ تَحْتَ رَايَةٍ عِمِّيَّةٍ، يَغْضَبُ لِعَصَبَةٍ، أَوْ يَدْعُو إِلَى عَصَبَةٍ، أَوْ يَنْصُرُ عَصَبَةً، فَقُتِلَ، فَقِتْلَةٌ جَاهِلِيَّةٌ، وَمَنْ خَرَجَ عَلَى أُمَّتِي، يَضْرِبُ بَرَّهَا وَفَاجِرَهَا، وَلَا يَتَحَاشَى مِنْ مُؤْمِنِهَا، وَلَا يَفِي لِذِي عَهْدٍ عَهْدَهُ، فَلَيْسَ مِنِّي وَلَسْتُ مِنْهُ». «هر كه از اطاعت [حاكم] خارج شد، و خود را از جماعت [مسلمانان] جدا ساخت و [در اين حالت] مُرد، مرگ او مرگ جاهلی است، و هر كه تحت پرچم مجهولى براى تعصب ايل و تبار يا دعوت به سوى ايل و تبار يا نصرت ایل و تبار جنگيد و كشته شد، كشته شدنش جاهلی است (در مسیر جاهليت مرده است)، و هر كسى بر امتم قيام كند و نيكوكار و بدكار را بزند، و بين مؤمنان (نیکوکار و بدکار) استثناء قائل نشد و به صاحب عهد و پيمان وفا نكرد، او از من نيست و من از او نيستم».