لە ئەبی تەڵحەوە -ڕەزای خوای لێبێت- کە پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- دەفەرموێت: «فریشتەکان ناچنە ماڵێکەوە ماڵێکەوە ئەگەر سەگ یان وێنەی تێدا بێت». ولە ئیبن عومەرەوە -ڕەزای خوای لێبێت- دەڵێت: «جبریل -علیه السلام پەیمانیدا بە پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- کە سەردانى بکات، بەڵام لە سەردانیەکەى دواکەوت وئەمیش بووە هۆی ناڕەحەتی بە لای پێغەمبەرەوە -صلى اللە علیە وسلم-، کاتێک هاتە دەرەوەى ماڵەکەی گەیشت بە جبریل، وپێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- پرسیاری لێکرد سەبارەت بە هۆکاری دواکەوتنی، وئەویش (جبریل) وەڵامی دایەوە وفەرمووی: «ئێمە ناچینە ماڵێکەوە ئەگەر ئەگەر سەگ یان وێنەى تێدا بێت». ولە عائیشەوە -ڕەزای خوای لێبێت- دەڵێت: «جبریل -علیه السلام- پەیمانیدا بە پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- کە سەردانى بکات لە کاتێکی دیاریکراودا، کاتەکە هات وجبریل سەردانى نەکرد! و(عائیشە) دەڵێت: گۆچانێک بە دەستیەوە بوو، فڕێی دا و-صلى اللە علیە وسلم- فەرمووی: «خودا پەیمان خۆی ناشکێنێت ونێردراوانیشی بەهەمان شێوە» پاشان پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- ئاوڕی دایەوە بینی توڵە سەگێک لە ژێر قەروێڵەکەیەتی. فەرمووی: «کەی ئەم سەگە هاتە ژوورەوە؟»، (عائیشە دەڵێت:) ووتم: والله، نازانم، پاشان فەرمانیکرد ودەرکرا، دەستبەجێ پاش ئەوەى سەگەکە دەرکرا؛ جبریل -علیه السلام- هاتە ژوورەوە، پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- فەرمووی: «پەیمانت پێدام، دانیشتم بەڵام تۆ نەهاتیت»، (جبریل) ووتی: «ئەو سەگە ڕێگر بوو لەوەى بێمە ژوورەوە، ئێمە ناچینە ماڵێکەوە کە سەگ یان وێنەى تێدا بێت».