الشرح

ਨਬੀ ਕਰੀਮ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਵਾਅਜ਼ਹ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਿਆਮਤ ਦੇ ਦਿਨ ਮੌਤ ਨੂੰ ਲਿਆਂਦਾ ਜਾਵੇਗਾ ਇਕ ਨਰ ਭੇੜੇ (ਮੇਂਡੇ) ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਵਿੱਚ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਚਿੱਟਾ ਅਤੇ ਕਾਲਾ ਰੰਗ ਹੋਵੇਗਾ। ਤਾਂ ਪੂਕਾਰ ਹੋਏਗੀ: "ਏ ਜੰਨਤ ਵਾਲੋ!" ਫਿਰ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਗਰਦਨਾਂ ਵਧਾਉਣਗੇ, ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਉੱਪਰ ਚੁੱਕਣਗੇ ਅਤੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਣਗੇ। ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਵੇਗਾ: "ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਪਛਾਣਦੇ ਹੋ?" ਤਾਂ ਉਹ ਕਹਿਣਗੇ: "ਹਾਂ, ਇਹ ਮੌਤ ਹੈ," ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਸਭ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਹੋਇਆ ਤੇ ਪਛਾਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇਗਾ। ਫਿਰ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕਹੇਗਾ: "ਏ ਦੋਜ਼ਖ ਵਾਲੋ!" ਫਿਰ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਗਰਦਨਾਂ ਵਧਾਉਣਗੇ, ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਉੱਪਰ ਚੁੱਕਣਗੇ ਅਤੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਣਗੇ। ਫਿਰ ਉਹ ਕਿਹਾ ਜਾਵੇਗਾ: "ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਪਛਾਣਦੇ ਹੋ?" ਤਾਂ ਉਹ ਕਹਿਣਗੇ: "ਹਾਂ, ਇਹ ਮੌਤ ਹੈ," ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਸਭ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇਗਾ। ਫਿਰ ਮੌਤ ਨੂੰ ਜ਼ਬਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਫਿਰ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕਹੇਗਾ: "ਏ ਜੰਨਤ ਵਾਲੋ! ਹੁਣ ਸਦੀਵਾਂ ਲਈ ਜੀਓਗੇ, ਮੌਤ ਨਹੀਂ ਹੋਏਗੀ। ਅਤੇ ਏ ਦੋਜ਼ਖ ਵਾਲੋ! ਹੁਣ ਸਦੀਵਾਂ ਲਈ ਜੀਓਗੇ, ਮੌਤ ਨਹੀਂ ਹੋਏਗੀ।" ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਹੋਵੇਗਾ ਤਾਂ ਜੋ ਮੂਮਿਨਾਂ ਲਈ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦੇ ਅਨੰਦ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਕਾਫ਼ਰਾਂ ਲਈ ਉਨਾਂ ਦੇ ਦੁਖ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਹੋਵੇ। ਫਿਰ ਨਬੀ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਨੇ ਤਿਲਾਵਤ ਕੀਤੀ: ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ "ਅਫ਼ਸੋਸ ਦੇ ਦਿਨ" ਤੋਂ ਡਰਾਓ, ਜਦੋਂ ਫੈਸਲਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਹੋਏਗਾ, ਪਰ ਉਹ ਗ਼ਫ਼ਲਤ (ਬੇਖ਼ਬਰੀ) ਵਿਚ ਹੋਣਗੇ ਅਤੇ ਉਹ ਇਮਾਨ ਨਹੀਂ ਲਿਆਉਂਦੇ। ਤਾਂ ਕਿਆਮਤ ਦੇ ਦਿਨ ਜੰਨਤੀਆਂ ਅਤੇ ਦੋਜ਼ਖੀਆਂ ਦਰਮੀਆਨ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਹਰ ਇੱਕ ਆਪਣੀ ਠਿਕਾਣੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਉਥੇ ਰਹੇਗਾ। ਤਾਂ ਗੁਨਾਹਗਾਰ ਅਫ਼ਸੋਸ ਕਰੇਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਨੇਕੀ ਨਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਜੋ ਕਮਜੌਰ ਰਹਿ ਗਿਆ ਉਹ ਪਛਤਾਏਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਨੇਕੀਆਂ 'ਚ ਵਾਧਾ ਨਾ ਕੀਤਾ।