فوائد الحديث

مشروعیت قربانی؛ مسلمانان در این باره اجماع کرده‌اند.

بهتر آن است که قربانی از همین نوعی باشد که پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ ذبح کردند؛ زیرا ظاهر آن زیباتر است و گوشت و چربی‌اش بهتر است.

نووی می‌گوید: «بنابر این حدیث مستحب است که انسان خود قربانی‌اش را انجام دهد و ذبح آن را به دیگری نسپارد مگر به سبب عذری؛ و در صورتی که ذبح آن را به دیگری سپرد، مستحب است که خودش شاهد ذبح باشد؛ و اگر مسلمانی را نایب خود در ذبح کند، بدون هیچ اختلافی جایز است».

ابن حجر می‌گوید: «حدیث مذکور بیانگر استحباب گفتن الله اکبر به همراه بسم الله در هنگام ذبح است؛ و همچنین مستحب بودن پا گذاشتن بر روی سمت راست گردن قربانی؛ و بر این متفق هستند که قربانی باید بر پهلوی راست خوابانده شود و پایش را بر سمت راست گردنش بگذارد تا گرفتن چاقو با دست راست و گرفتن سر حیوان با دست چپ برای شخص ذبح‌کننده آسان‌تر باشد.

مستحب بودن قربانی گوسفند شاخدار و قربانی کردن غیر آن نیز جایز است.