الشرح

Od pritvrđenosti obaveze prinošenja žrtve je praksa Allahovog Poslanika, sallallahu 'alejhi ve sellem, koji je uz svoj govor i stimulaciju praktično to radio koljući dva ovna koja su napunila dvije godine i ušla u treću, šareni sa bijelom i crnom bojom i svaki sa dva roga. Klao ih je svojeručno svojim plemenitim rukama jer je to veličanstven ibadet koji je izvršavao lično spominjući Božije Uzvišeno ime tom prilikom, da bi na taj način se postigao blagoslov i dobro, zatim je veličao Uzvišenog Allaha tekbirom i izdvajao ga Uzvišenog ibadetom pokazujući poniznost pred Uzvišenim. Pošto je kod klanja potrebno da bude najljepši način - da se pokaže milost prema životinji i da se brzo oslobodi duše - to je Poslanik, sallallahu 'alejhi ve sellem, stavljao svoju plemenitu nogu na njegov bok da se manje vrte kod klanja inače bi to odužilo klanje i bilo vid mučenja životinje, a Uzvišeni je milostiv prema stvorenjima.