فوائد الحديث

අල්හා උත්සව දින උල්හිය්යා දීම ආගමානුගත කරන ලද්දකි. ඒ සම්බන්ධයෙන් සියලු මුස්ලිම්වරු එකඟ වී ඇත්තාහ.

උල්හිය්යා දීමේ දී වඩාත් උතුම් වනුයේ නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් කවර සත්වයකු උල්හිය්යා වශයෙන් ලබා දුන්නේ ද එම වර්ගයෙන්ම එය වීමය. එය‌ නෙතට දැකුම්කළු වන බැවින් හා උගේ මාංශ හා උගේ මේදය වඩාත් පිවිතුරු වන බැවිනි.

නවවි තුමා මෙසේ පවසයි: තම උල්හිය්යා සත්වයා තමන් විසින් කපා හැරීමේ වගකීම දැරීම වඩාත් යෝග්‍යය වේ. යම් කිසි කාරණාවක් මත හැර එය කපා හැරීමට වෙනත් කිසිවකුට භාර නොදිය යුතුය. එසේ වුව ද එය කපා හරින අවස්ථාවේ සහභාගී වීම සතුටු දායකය. එහි දී එය මුස්ලිම්වරයකුට පවරන්නේ නම් කිසිදු විරුද්ධත්වයකින් තොරව එය අනුමත වන්නේය.

ඉබ්නු හජර් තුමා මෙසේ පවසයි: සත්වයා කපන විට එහිදී බිස්මිල්ලාහ් යැයි පැවසීමත් සමග අල්ලාහු අක්බර් යැයි තක්බීර් පැවසීම සතුටුදායක වේ. එමෙන්ම උල්හිය්යා සත්වයාගේ දකුණු බෙල්ල මත පාදය තැබීම ද සතුටුදායකය. එසේ තැබීමෙන් සත්වයා කපන්නාට දකුණතින් පිහිය ගැනීමටත් ඔහුගේ වම් අතින් උගේ හිස ඇල්ලීමටත් පහසු වනු ඇත.

අං ඇති සතුන් උල්හිය්යා සඳහා යොදා ගැනීම යෝග්‍යය. එසේ නොවූව ද වලංගු වන්නේය.