الشرح

زنانی که به سبب نسبی بر انسان حرام هستند مانند مادر و خواهر، همچنین به سبب رضاعت و شیرخوارگی بر انسان حرام می باشند؛ مانند مادر رضاعی و خواهر رضاعی؛ چنانکه در حدیث دیگری آمده است: «يَحْرُم مِنْ الرَّضَاع مَا يَحْرُم مِنْ النَّسَب»: «آنچه به سبب وجود نَسَب حرام است، به سبب شير خوردن نيز حرام می شود». فرقی نمی کند از طرف زن باشد یا شوهر؛ به عبارت واضح تر هر خویشاوندی که ازدواج با او به سبب وجود نسب بر انسان حرام است، مانند خواهر و خاله و عمه، اگر خویشاوندی و قرابت کسی با آنها از جهت رضاعت و شیرخوارگی باشد، باز هم ازدواج با آنها حرام است و تفاوتی میان این دو حالت نیست. و چنانکه بر هر زنی حرام است با فرزند و برادر و عمو و دایی اش ازدواج کند، همچنین بر او حرام است که با فرزند و برادر و عمو و دایی رضاعی اش ازدواج کند. و به این ترتیب ازدواج در بین روابط نسبی و رضاعی مذکور حرام بوده و شیرخوار و فرزندان شیر دهنده محرم یکدیگر می باشند و رابطه ی خویشاوندی میان آنها برقرار بوده و نگاه کردن آنها به هم و خلوت کردن با هم و سفر نمودن با هم برای آنان جایز و رواست. اما در باقی احکام مانند توارث و وجوب انفاق و موارد مشابه، همچون رابطه ی نسبی نیستند. ناگفته نماند که خویشاوندان زن شیر دهنده، خویشاوندان شیرخوار می باشند اما هیچ ارتباطی میان خویشاوندان شیرخوار جز فرزندانش، با شیردهنده وجود ندارند؛ و هیچیک از احکام در میان آنها ثابت نیست.