فوائد الحديث

این حدیث، قاعده‌ای کلی در احکام رضاعت است.

ابن حجر عسقلانی می‌گوید: منظور از سخن پیامبر صلی الله علیه وسلم که فرمودند «شیرخوارگی همان چیزهایی را حرام می‌کند که ولادت حرام می‌کند» این است که شیرخوارگی، همان چیزهایی را نیز مباح می‌سازد که ولادت مباح می‌کند، این حکم به اجماع مسلمین در مورد تحریم ازدواج و لوازم آن، گسترش حرمت بین کودک رضاعی و فرزندانِ زن شیرده، و قرار دادن آنها در جایگاه خویشاوندان نسبی در زمینه جواز نگاه، خلوت و سفر است، اما سایر احکام مادر نسبی مانند ارث، وجوب نفقه، آزاد کردن به مالکیت، شهادت، دیه و سقوط قصاص بر آن مترتب نمی‌گردد.

اثبات حرمت ابدی به واسطه شیرخوارگی: حکمت تحریم به سبب رضاعت، تحریمی همیشگی و دائمی است.

همانطور که در احادیث دیگر آمده است، تحریم به واسطه شیرخوارگی با پنج بار شیرخوردنِ مشخص ثابت می‌شود، و باید این شیرخوردن‌ها در دو سال اول زندگی کودک باشد.

محرمات نسبی: این گروه شامل موارد زیر می‌شوند: مادران، که شامل مادربزرگ‌ها، چه از طرف پدر و چه از طرف مادر، تا هرچه بالا روند نیز می‌شود، و دختران: که شامل نوه‌ها (دختران فرزندان تا هرچه پایین روند) می‌شود. خواهران: چه از طرف پدر و مادر، چه از طرف یکی از آنها. عمه‌ها: که شامل تمام خواهرانِ پدر (تنی و ناتنی) و همچنین تمام خواهرانِ پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها (تا هرچه بالا روند) می‌شود. خاله‌ها: که شامل تمام خواهرانِ مادر (تنی و ناتنی) و همچنین تمام خواهرانِ مادربزرگ‌ها (از طرف پدر یا مادر) تا هرچه بالا روند می‌شود. دختران برادر و دختران خواهر که شامل نوه‌های آنان (تا هرچه پایین روند) نیز می‌شود.

محرمات رضاعی، هر کسی که از طریق نسب حرام می‌شود، همانندش از طریق رضاعت نیز حرام می‌گردد به جز دو مورد: مادرِ برادر یا خواهر رضاعی، دخترِ پسر یا دختر رضاعی، که این دو از طریق رضاعت حرام نمی‌شوند.