فوائد الحديث

អ៊ីម៉ាំ អាន់ណាវ៉ាវី បាននិយាយថា៖ អ្នកមូស្លីមទាំងអស់បានឯកភាពគ្នាលើការហាមឃាត់ការលក់សត្វងាប់(ដោយមិនបានសម្លាប់ត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ឥស្លាម) ស្រា និងសាច់ជ្រូក។

អាល់ក៏ទី បាននិយាយថា៖ ហាទីស្ហនេះបង្ហាញថា អ្វីដែលគេមិនអនុញ្ញាតឱ្យទទួលទាន និងទាញយកប្រយោជន៍ពីវា គឺមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យលក់នោះឡើយ ហើយក៏មិនអនុញ្ញាតឱ្យទទួលទានប្រាក់ដែលបានពីការលក់វានោះដែរ ដូចករណីខ្លាញ់សត្វដែលបានលើកឡើងក្នុងហាទីស្ហ។

អ៊ិពនូហាជើរ បាននិយាយថា៖ បរិបទនៃហាទីស្ហនេះបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ ដូចដែលបានបកស្រាយរដោយអ្នកប្រាជ្ញភាគច្រើនថាអត្ថន័យនៃពាក្យថា “ត្រូវបានហាមឃាត់” គឺសំដៅលើការលក់ មិនមែនការប្រើប្រាស់នោះទេ។

រាល់ល្បិចកល ឬមធ្យោបាយដែលប្រើដើម្បីធ្វើឱ្យប្រការដែលត្រូវបានហាមឃាត់(ហារ៉ាំ)ក្លាយជាប្រការដែលគេអនុញ្ញាត(ហាឡាល់) គឺមិនត្រឹមត្រូវឡើយ។

អ៊ីម៉ាំ អាន់ណាវ៉ាវី បាននិយាយថា៖ សាសនវិទូឥស្លាមបាននិយាយថា៖ ក្នុងការហាមឃាត់ជាទូទៅចំពោះការលក់សត្វងាប់ផងដែរ គឺហាមឃាត់ការលក់សាកសពពួកគ្មានជំនឿ ប្រសិនបើយើងបានសម្លាប់គេ ហើយពួកគ្មានជំនឿសុំទិញសាកសពនោះ ឬបង់ជាតម្លៃជំនួស។ ពិតប្រាកដណាស់ មានបញ្ជាក់ក្នុងហាទីស្ហមួយថា៖ ពិតណាស់ ណាវហ្វាល់ ពិន អាប់ទុលឡោះ អាល់មើខហ្ស៊ូមី ត្រូវបានអ្នកមូស្លីមសម្លាប់នៅថ្ងៃសង្រ្គាមខន់ទឹក។ ពេលនោះ ពួកគ្មានជំនឿបានបង់ប្រាក់ចំនួនមួយម៉ឺនទៀរហាំឲ្យណាពី ﷺ ដើម្បីយកសាកសពនោះ។ ប៉ុន្តែលោកមិនបានទទួលយកវាឡើយ ហើយលោកបានប្រគល់សាកសពនោះឲ្យទៅពួកគេ។