فوائد الحديث

Namazda əlləri qaldırmağın hikmətlərindən biri, onun namazın bəzəyi olması və pak olan Allahın təzim edilməsidir.

Əbu Davud və başqalarının Əbu Humeyd əs-Səididən nəql etdikləri rəvayətdə, Allah Rəsulunun (Allahın salavatı və salamı onun üzərinə olsun) əllərini dördüncü yerdə də qaldırması sabit olmuşdur. Bu isə üç və dörd rükətli namazlarda, birinci təşəhhüddən ayağa qalxdıqdadır.

Həmçinin iki “Səhih”də (Buxari və Muslimin səhihləri) Malik bin Əl-Hüveyrisin nəql etdiyi rəvayətdə olduğu kimi, onun (Allahın salavatı və salamı onun üzərinə olsun) əllərini qulaqlarına toxunmadan, qulaqları səviyyəsində qaldırması sabit olub: “Allahın Rəsulu (Allahın salavatı və salamı onun üzərinə olsun) təkbir gətirdikdə əllərini qulaqları səviyyəsində olana qədər qaldırardı”.

"Səmiəllahu limən həmidəh" və “Rabbənə və ləkəl-həmd " zikrlərinin hər ikisini də demək, imama və namazı tək qılan kəsə aiddir , məmum (imamın arxasında namaz qılan) kəs isə yalnız : “Rabbənə və ləkəl-həmd " deyir .

Rukudan sonra deyilən “Rabbənə və ləkəl-həmd " sözü Allah Rəsulundan (Allahın salavatı və salamı onun üzərinə olsun) dörd formada səhih olaraq sabit olmuşdur ki, bu onlardan biridir.

Daha yaxşı olar ki, insan bu formaların hər birini öyrənsin və hər dəfə birini söyləsin.