إعدادات العرض
هنگامی که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ نماز را آغاز میکرد (تکبیر احرام میگفت) دستانش را تا مقابل شانههایش بالا میبرد
هنگامی که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ نماز را آغاز میکرد (تکبیر احرام میگفت) دستانش را تا مقابل شانههایش بالا میبرد
از ابن عمر ـ رضی الله عنهما ـ روایت است که: هنگامی که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ نماز را آغاز میکرد (تکبیر احرام میگفت) دستانش را تا مقابل شانههایش بالا میبرد و همچنین هنگام تکبیر رکوع و هنگام بلند کردن سرش از رکوع نیز آنها را بالا میبرد و میگفت: «سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، رَبَّنَا وَلَكَ الحَمْدُ» و این کار را در سجود انجام نمیداد.
الترجمة
العربية বাংলা Bosanski English Español Français Bahasa Indonesia Русский Tagalog Türkçe اردو 中文 हिन्दी සිංහල ئۇيغۇرچە Hausa Português Kurdî Kiswahili دری অসমীয়া ไทย Tiếng Việt አማርኛ Svenska Yorùbá Кыргызча ગુજરાતી नेपाली Oromoo മലയാളം Română Nederlands Soomaali پښتو తెలుగు Kinyarwanda ಕನ್ನಡ Malagasy Српски Moore ქართულიالشرح
پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ دستانش را در سه موضع در نماز، تا روبروی شانهها بالا میبرد یعنی جایی که محل اتصال بازو با کتف است. جایگاه نخست: هنگام شروع نماز در تکبیر احرام. دوم: هنگام گفتن تکبیر برای رفتن به رکوع. سوم: هنگام بلند شدن از رکوع و گفتن: سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، رَبَّنَا وَلَكَ الحَمْدُ اما هنگام رفتن به رکوع و هنگام برخاستن از رکوع، رفع یدین نمیکرد.فوائد الحديث
از جمله حکمتهای رفع یدین در نماز این است که از زیباییها و زینتهای نماز و بزرگداشت الله سبحانه وتعالی است.
از رسول خدا ـ صلی الله علیه وسلم ـ رفع یدین در موضع چهارمی هم ثابت است چنانکه در روایت ابوحمید ساعدی نزد ابوداود و دیگران وارد شده است؛ یعنی هنگام برخاستن از تشهد اول در نمازهای سه رکعتی و چهار رکعتی.
همچنین از رسول خدا ـ صلی الله علیه وسلم ـ روایت شده که دستانش را تا روبروی گوشهایش بالا میبرد بیآنکه آنها را لمس کند، چنانکه در روایت مالک بن حُوَیرث در صحیحین آمده است: «هرگاه رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ تکبیر میگفت دستانش را تا مقابل گوشهایش بالا میبرد».
با هم گفتن تسمیع (سمع الله لمن حمده) و تحمید (ربنا ولك الحمد) مخصوص امام و کسی است که به تنهایی نماز میگزارد، اما کسی که پشت سر امام نماز میخواند تنها «ربنا ولك الحمد» میگوید.
گفتن «رَبَّنَا وَلَكَ الحَمْدُ» پس از رکوع، از پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ به اثبات رسیده و با چهار صیغهٔ گوناگون وارد شده است که این یکی از آنهاست؛ و بهتر آن است که انسان هر چهار صیغه را بگوید، گاه این و گاهی دیگری را.
التصنيفات
صفت نماز