از ابوهریره ـ رضی الله عنه ـ روایت است که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند: «كُلُّ سُلاَمَى مِنَ النَّاسِ عَلَيْهِ صَدَقَةٌ، كُلَّ يَوْمٍ تَطْلُعُ فِيهِ الشَّمْسُ يَعْدِلُ بَيْنَ الِاثْنَيْنِ صَدَقَةٌ، وَيُعِينُ الرَّجُلَ عَلَى دَابَّتِهِ فَيَحْمِلُ عَلَيْهَا أَوْ يَرْفَعُ عَلَيْهَا مَتَاعَهُ صَدَقَةٌ، وَالكَلِمَةُ الطَّيِّبَةُ صَدَقَةٌ، وَكُلُّ خُطْوَةٍ يَخْطُوهَا إِلَى الصَّلاَةِ صَدَقَةٌ، وَيُمِيطُ الأَذَى عَنِ الطَّرِيقِ صَدَقَةٌ»: «بر هر مفصلی از مفصل‌های انسان صدقه‌ای لازم است. هر روزی که خورشید در آن طلوع می‌کند و [شخص] بین دو نفر عدالت برقرار می‌کند، صدقه است؛ و اینکه شخصی را در سوار شدن بر حیوانش کمک می‌کند یا متاعش را برای او که بر مَرکَبش نشسته بلند می‌کند، صدقه است؛ و سخن نیک صدقه است و هر قدمی که به سوی نماز برمی‌دارد صدقه‌ است و برداشتن سبب آزار و اذیت از راه مردم صدقه است».