إعدادات العرض
بنده‌ای گناهی کرد پس گفت: بارالها گناهم را برایم ببخش
بنده‌ای گناهی کرد پس گفت: بارالها گناهم را برایم ببخش
از ابوهریره رضی الله عنه، از پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ روایت است که از پروردگارش عزوجل حکایت می‌کند که فرمود: «أَذْنَبَ عَبْدٌ ذَنْبًا، فَقَالَ: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: أَذْنَبَ عَبْدِي ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، ثُمَّ عَادَ فَأَذْنَبَ، فَقَالَ: أَيْ رَبِّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: عَبْدِي أَذْنَبَ ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، ثُمَّ عَادَ فَأَذْنَبَ، فَقَالَ: أَيْ رَبِّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: أَذْنَبَ عَبْدِي ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، اعْمَلْ مَا شِئْتَ فَقَدْ غَفَرْتُ لَكَ»: «بنده‌ای گناهی کرد پس گفت: بارالها گناهم را برایم ببخش. پس الله تبارک وتعالی فرمود: بنده‌ام گناهی کرد و دانست که پروردگاری دارد که گناه را می‌بخشد و برای گناه بازخواست می‌کند، سپس دوباره [به گناه] بازگشت و مرتکب گناه شد، پس گفت: پروردگارا، گناهم را ببخش، پس پروردگار فرمود: بنده‌ام گناهی کرد و دانست که پروردگاری دارد که گناه را می‌آمرزد و برای گناه بازخواست می‌کند؛ سپس دوباره گناه کرد، آنگاه گفت: پروردگارا گناهم را ببخش، پس الله تبارک وتعالی فرمود: بنده‌ام مرتکب گناهی شد پس دانست پروردگاری دارد که گناه را می‌آمرزد و برای گناه بازخواست می‌کند، هرچه می‌خواهی بکن که تو را آمرزیدم».
الترجمة
العربية বাংলা Bosanski English Español Français Bahasa Indonesia Русский Tagalog Türkçe اردو 中文 हिन्दी ئۇيغۇرچە Kurdî Hausa Português മലയാളം తెలుగు Kiswahili မြန်မာ Deutsch 日本語 پښتو Tiếng Việt অসমীয়া Shqip Svenska Čeština ગુજરાતી አማርኛ Yorùbá Nederlands සිංහල தமிழ் ไทย دری Fulfulde Magyar Italiano ಕನ್ನಡ Кыргызча Lietuvių or Română Kinyarwanda Српски O‘zbek Moore नेपाली Malagasy тоҷикӣ Oromoo Wolof Soomaali Български Українська Azərbaycan ქართული bm Lingala Македонскиالشرح
پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ از پروردگارش روایت می‌کند که چون بنده مرتکب گناهی شد و سپس گفت: بارالها گناهم را ببخشای، الله تعالی می‌فرماید: بنده‌ام گناهی را انجام داد، پس دانست پروردگاری دارد که گناه را می‌بخشد و آن را می‌پوشاند و از آن درمی‌گذرد، یا برای آن بازخواست می‌کند؛ پس او را آمرزیدم. سپس دوباره مرتکب گناه شد و گفت: پروردگارا گناهم را ببخشای؛ پس الله می‌فرماید: بنده‌ام مرتکب گناهی شد و دانست پروردگاری دارد که گناه را می‌بخشد و آن را می‌پوشاند و از آن درمی‌گذرد، یا به خاطر آن بازخواست می‌کند، پس بنده‌ام را بخشیدم. سپس دوباره مرتکب گناه شد و گفت: پروردگارا گناهم را ببخش. الله می‌فرماید: بنده‌ام مرتکب گناهی شد و دانست پروردگاری دارد که گناه را می‌بخشد، پس آن را می‌پوشاند و از آن درمی‌گذرد یا به خاطر آن بازخواست می‌کند، بنده‌ام را آمرزیدم؛ پس آنچه می‌خواهد انجام دهد مادامی که بعد از گناه از آن دست می‌کشد و پشیمان می‌شود و تصمیم به بازنگشتن به گناه می‌گیرد، اما نفسش بر او غالب می‌شود و دوباره در گناه واقع می‌گردد؛ تا وقتی که اینگونه گناه می‌کند و توبه می‌کند او را خواهم بخشید، زیرا توبه هر آنچه را پیش از آن بوده از بین می‌برد.فوائد الحديث
وسعت رحمت الله در حق بندگانش و اینکه انسان هرچقدر گناه کند و هر کاری انجام دهد، چون به سوی او توبه کند و بازگردد، توبه‌اش را می‌پذیرد.
مؤمن امید به عفو و بخشش پروردگارش دارد و از مجازات او می‌ترسد، به همین دلیل در اولین فرصت توبه می‌کند و به گناهش ادامه نمی‌دهد.
شروط توبهٔ صحیح: دست کشیدن از گناه و پشیمان شدن از انجام آن و عزم جدی برای بازنگشتن به گناه؛ و اگر توبه از گناهی باشد که با ظلم در حق بندگان همراه است و به مال یا ناموس یا جان آنها مربوط باشد، شرط چهارمی به آن افزوده می‌شود و آن حلالیت گرفتن از صاحب حق یا بازگرداندن حق اوست.
اهمیت کسب علم و دانش در مورد الله متعال که باعث می‌شود بنده به امور دینش عالم شود و پس از هر گناه توبه کند و در نتیجه مایوس نشود و در گناه فرو نرود.
التصنيفات
فضيلت هاى ذكر