ਜਿਸ ਨੇ ਨਜੂਮ (ਸਿਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਚਾਨਕਸੀ) ਤੋਂ ਗਿਆਨ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਨੇ ਜਾਦੂ ਦੇ ਇਕ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ; ਜਿੰਨਾ ਵੱਧਦਾ ਜਾਵੇ, ਜਾਦੂ ਵਿੱਚ…

ਜਿਸ ਨੇ ਨਜੂਮ (ਸਿਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਚਾਨਕਸੀ) ਤੋਂ ਗਿਆਨ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਨੇ ਜਾਦੂ ਦੇ ਇਕ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ; ਜਿੰਨਾ ਵੱਧਦਾ ਜਾਵੇ, ਜਾਦੂ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਰਦਾ ਜਾਵੇ।

ਇਬਨ ਅੱਬਾਸ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅੰਹੁਮਾ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ, ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: "ਜਿਸ ਨੇ ਨਜੂਮ (ਸਿਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਚਾਨਕਸੀ) ਤੋਂ ਗਿਆਨ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਨੇ ਜਾਦੂ ਦੇ ਇਕ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ; ਜਿੰਨਾ ਵੱਧਦਾ ਜਾਵੇ, ਜਾਦੂ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਰਦਾ ਜਾਵੇ।"

[صحيح] [رواه أبو داود وابن ماجه وأحمد]

الشرح

ਨਬੀ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਵਾਚ ਸਾਫ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਾਜਹ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੋ ਵਿਅਕਤੀ ਨਜੂਮ ਅਤੇ ਬਰੋਜਾਂ ਦਾ ਗਿਆਨ ਸਿੱਖਦਾ ਹੈ — ਅਤੇ ਸਿਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਹਲਚਲ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੜ੍ਹਨ ਅਤੇ ਥੱਲੇ ਲਹਿਣ ਨਾਲ ਦੁਨਿਆਵੀ ਵਾਕਿਆਂ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਦੀ ਮੌਤ, ਜ਼ਿੰਦਗੀ, ਬੀਮਾਰੀ ਆਦਿ) ਨੂੰ ਜੋੜ ਕੇ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਦਾ ਹੈ — ਤਾਂ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਜਾਦੂ ਦੇ ਇਕ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਗਿਆਨ ਸਿੱਖ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਜਿੰਨਾ ਵਧੇਰੇ ਉਹ ਇਸ ਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਤਰੱਕੀ ਕਰਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹਨੇ ਜਾਦੂ ਵਿੱਚ ਭੀ ਉਤਨਾ ਹੀ ਵਾਧਾ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।

فوائد الحديث

ਨਜੂਮਿਆਤ (ਤੰਜੀਮ) ਹਰਾਮ ਹੈ — ਜੋ ਕਿ ਸਿਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਦੇਣ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ — ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਗੈਬ ਦੇ ਗਿਆਨ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਸਿਰਫ਼ ਅੱਲਾਹ ਹੀ ਜਾਣਦਾ ਹੈ।

ਨਜੂਮਿਆਤ (ਤੰਜੀਮ) ਜੋ ਹਰਾਮ ਹੈ, ਉਹ ਤੋਹੀਦ ਦੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਸਿਹਰ (ਜਾਦੂ) ਦੀ ਇਕ ਕਿਸਮ ਹੈ — ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਗੈਬ ਦੇ ਗਿਆਨ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਸਿਤਾਰਿਆਂ ਵਲ ਦੇਖਣਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨ, ਕ਼ਿਬਲਾ ਲੱਭਣ ਜਾਂ ਮੌਸਮਾਂ ਅਤੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਜਾਣਨ ਵਾਸਤੇ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਇਹ ਜਾਇਜ਼ (ਮੁਬਾਹ) ਹੈ।

ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਨਜੂਮ (ਤੰਜੀਮ) ਸਿੱਖਣ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਜਾਦੂ ਦੀਆਂ ਸ਼ਾਖਾਂ (ਹਿੱਸਿਆਂ) ਨੂੰ ਸਿੱਖਣ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵਾਧਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਤਿੰਨ ਫ਼ਾਇਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ (ਕੁਰਆਨ) ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ: ਆਸਮਾਨ ਦੀ ਜ਼ੀਨਤ ਰਾਹ ਦੀ ਪਹਚਾਣ ਲਈ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ –ਸ਼ੈਤਾਨਾਂ ਲਈ ਰਜਮ

التصنيفات

Nullifiers of Islam