هرگاه یکی از شما وضو گرفت و موزه هایش را پوشید، بر آنها مسح کند و در آنها نماز بخواند و اگر خواست، جز در اثر جنابت آنها را بیرون نکند.

هرگاه یکی از شما وضو گرفت و موزه هایش را پوشید، بر آنها مسح کند و در آنها نماز بخواند و اگر خواست، جز در اثر جنابت آنها را بیرون نکند.

از عمر رضی الله عنه به صورت موقوف و از انس رضی الله عنه به صورت مرفوع روایت است که: «إِذَا تَوَضَّأَ أَحَدُكُمْ وَلَبِسَ خُفَّيْهِ فَلْيَمْسَحْ عَلَيْهِمَا، وَلْيُصَلِّ فِيهما وَلَا يَخْلَعْهُمَا إِنْ شَاءَ إِلَّا مِنْ جَنَابَةٍ»: «هرگاه یکی از شما وضو گرفت و موزه هایش را پوشید، بر آنها مسح کند و در آنها نماز بخواند و اگر خواست، جز در اثر جنابت آنها را بیرون نکند».

[صحیح است] [به روایت دارقطنی]

الشرح

چون کسی بعد از وضو موزه بپوشد و پس از پوشیدن موزه بی وضو شود و بخواهد وضو بگیرد، می تواند بر موزه ها مسح کند و در آنها نماز بخواند و موزه ها را در نیاورد؛ چون بیرون کردن آنها برای شستن پاها، با مشقت و سختی همراه است؛ بلکه می تواند بر موزه ها مسح کند؛ و این تخفیفی برای این امت می باشد. مگر زمانی که جنب شود که در این صورت باید موزه ها را در آورد و غسل کند. بنابراین مسح بر موزه ها فقط برای وضو می باشد.