إعدادات العرض
ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੁਦੂ ਕਰੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਜੁੱਤਿਆਂ (ਖੁਫ਼ਾਂ) ਨੂੰ ਪਾ ਲਵੇ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪੁਰਸ਼ਨਾਜ਼ਤ (ਮਸਹ) ਕਰੇ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ…
ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੁਦੂ ਕਰੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਜੁੱਤਿਆਂ (ਖੁਫ਼ਾਂ) ਨੂੰ ਪਾ ਲਵੇ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪੁਰਸ਼ਨਾਜ਼ਤ (ਮਸਹ) ਕਰੇ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਉਤਾਰੇ, ਜੇਕਰ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਸਿਵਾਏ ਜਨਾਬਤ (ਹੈਠਲੀ ਗੰਦੀ) ਤੋਂ।
ਹਜ਼ਰਤ ਅਨਸ ਬਿਨ ਮਾਲਿਕ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: «ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੁਦੂ ਕਰੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਜੁੱਤਿਆਂ (ਖੁਫ਼ਾਂ) ਨੂੰ ਪਾ ਲਵੇ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪੁਰਸ਼ਨਾਜ਼ਤ (ਮਸਹ) ਕਰੇ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਉਤਾਰੇ, ਜੇਕਰ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਸਿਵਾਏ ਜਨਾਬਤ (ਹੈਠਲੀ ਗੰਦੀ) ਤੋਂ।»
الترجمة
العربية বাংলা Bosanski English Español فارسی Français Bahasa Indonesia Русский Tagalog Türkçe اردو 中文 हिन्दी Tiếng Việt ئۇيغۇرچە Hausa Kurdî Português සිංහල Nederlands অসমীয়া Kiswahili ગુજરાતી پښتو Română മലയാളം Deutsch ქართული नेपाली Magyar Moore తెలుగు Svenska Кыргызча ಕನ್ನಡ Українська Kinyarwanda Oromoo Македонски ไทย Српски मराठीالشرح
ਨਬੀ ﷺ ਵਜੋਂ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਮੂਸਲਮਾਨ ਵੁਦੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਜੁੱਤੇ (ਖੁਫ਼) ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਨਜਾਸਤ ਹੋ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੁਦੂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਜੁੱਤਿਆਂ ਉੱਤੇ ਮਸਹ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਾ ਕੇ ਨਮਾਜ਼ ਵੀ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਿਰਧਾਰਤ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਉਤਾਰੇ। ਸਿਵਾਏ ਉਸ ਵੇਲੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਜਨਾਬਤ ਹੋਵੇ, ਜਿਸ ਵੇਲੇ ਜੁੱਤੇ ਉਤਾਰ ਕੇ ਗੁਸਲ ਕਰਨਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ।فوائد الحديث
ਖੁਫ਼ਾਂ 'ਤੇ ਮਸਹ ਸਿਰਫ਼ ਉਸ ਵੇਲੇ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਾਕ ਹੋ ਕੇ ਪਾਏ ਗਏ ਹੋਣ।
ਮੁਕਾਮੀ ਲਈ ਖੁਫ਼ਾਂ 'ਤੇ ਮਸਹ ਦੀ ਮਿਆਦ ਇੱਕ ਦਿਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਰਾਤ ਹੈ, ਅਤੇ ਮਸਾਫ਼ਿਰ ਲਈ ਇਹ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਤੇ ਤਿੰਨ ਰਾਤਾਂ ਤੱਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਖੁਫ਼ਾਂ 'ਤੇ ਮਸਹ ਸਿਰਫ ਛੋਟੇ ਹਦਸ (ਹਲਕੀ ਨਜਾਸਤ) ਲਈ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਵੱਡੇ ਹਦਸ (ਜਿਵੇਂ ਜਨਾਬਤ) ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਖੁਫ਼ਾਂ ਨੂੰ ਉਤਾਰ ਕੇ ਪੈਰ ਧੋਣੇ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਨਬੀ ﷺ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ ਅਨੁਸਾਰ, ਜਦੋਂ ਜੁੱਤੇ ਜਾਂ ਖੁਫ਼ ਪਾਕ ਹੋਣ ਅਤੇ ਇਸ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਨਾ ਪਹੁੰਚੇ—ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਫਰਸ਼ ਵਾਲੇ ਮਸਜਿਦਾਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ—ਤਦ ਨਮਾਜ਼ ਉਹਨਾਂ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਨੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ੀ ਹੈ, ਤਾ ਕਿ ਯਹੂਦੀਆਂ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਦਿੱਖ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਸਕੇ।
**ਮੋਜ਼ਿਆਂ 'ਤੇ ਮਸਹ ਕਰਨਾ ਇਸ ਉਮਤ ਲਈ ਸੁਹੂਲਤ ਅਤੇ ਰਾਹਤ ਹੈ।**