الشرح

ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਜਦੋਂ ਨਮਾਜ਼ ਖਤਮ ਕਰਦੇ, ਤਾਂ ਤਿੰਨ ਵਾਰੀ ਫਰਮਾਉਂਦੇ: **"ਅਸਤਗ਼ਫਿਰੁੱਲਾਹ, ਅਸਤਗ਼ਫਿਰੁੱਲਾਹ, ਅਸਤਗ਼ਫਿਰੁੱਲਾਹ"** (ਅਰਥ: ਮੈਂ ਅੱਲਾਹ ਤੋਂ ਮਾਫੀ ਮੰਗਦਾ ਹਾਂ)ਇਹ ਨਮਾਜ਼ ਦੇ ਬਾਅਦ ਤੌਬਾ ਤੇ ਇਨਾਬਤ ਦੀ ਅਹਿਮੀਅਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਨਮਾਜ਼ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਆਪਣੇ ਰੱਬ ਦੀ ਤਆਜ਼ੀਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਖਦੇ: **"ਅੱਲਾਹੁਮਮ ਅੰਤਸ-ਸਲਾਮੁ, ਵਾਮਿਨਕਸ-ਸਲਾਮੁ, ਤਬਾਰਕਤਾ ਯਾ ਜਲ-ਜਲਾਲਿ ਵਲ-ਇਕਰਾਮ"** ਅਰਥ: **"ਹੇ ਅੱਲਾਹ! ਤੂੰ ਹੀ ਸਲਾਮ (ਅਮਨ-ਅਮਾਨ) ਹੈਂ, ਤੇਰੇ ਪਾਸੋਂ ਹੀ ਸਲਾਮਤੀਆਂ ਹਨ, ਤੂੰ ਬੜੀ ਬਰਕਤ ਵਾਲਾ ਹੈਂ, ਓਹ ਅਜ਼ਮਤ ਅਤੇ ਇਜ਼ਤ ਵਾਲੇ!"** ਇਸ ਦੁਆ ਵਿੱਚ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਕਾਮਿਲਤਾ, ਉਸ ਦੀ ਹਰ ਕਸੂਰ ਤੋਂ ਪਾਕੀ, ਅਤੇ ਦੁਨਿਆ ਤੇ ਆਖਰਤ ਦੀ ਹਰ ਖੈਰ ਉਸ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਨਾਲ ਹੋਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਇਹ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਲਾਮਤੀ ਅਤੇ ਖੈਰ ਸਿਰਫ਼ ਅੱਲਾਹ ਤੋਂ ਹੀ ਮਿਲ ਸਕਦੀ ਹੈ।