مَنْ مَاتَ وَهُوَ يَدْعُو مِنْ دُونِ اللهِ نِدًّا دَخَلَ النَّارَ

مَنْ مَاتَ وَهُوَ يَدْعُو مِنْ دُونِ اللهِ نِدًّا دَخَلَ النَّارَ

از عبدالله بن مسعود رضی الله عنه روایت است که گفت: پیامبر صلی الله علیه وسلم سخنی گفت و من سخنی گفتم. پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «مَنْ مَاتَ وَهُوَ يَدْعُو مِنْ دُونِ اللهِ نِدًّا دَخَلَ النَّارَ» یعنی: «هرکس در حالی بمیرد که به جای الله همتایی را به فریاد می‌خواند، به دوزخ درآید» و من گفتم: هر که بمیرد در حالی که برای الله همتایی را به فریاد نمی‌خواند، وارد بهشت می‌شود.

[صحیح] [متفق علیه]

الشرح

پیامبر صلی الله علیه وسلم ما را باخبر می‌سازد که هرکس چیزی از ویژگی‌هایی که خاص الله است را برای غیر او انجام دهد، مانند دعای غیر الله یا فریادخواهی از غیر الله و در این حال بمیرد از اهل دوزخ است. و ابن مسعود این را بر آن افزوده که: هر کس در حالی بمیرد که چیزی را برای الله شریک نمی‌آورد، فرجامش بهشت است.

فوائد الحديث

دعا، عبادتی است که نباید برای غیر الله انجام شود.

فضیلت توحید، و اینکه هرکس بر توحید از دنیا برود سرانجام وارد بهشت می‌شود، اگرچه برای برخی از گناهانش عذاب داده شود.

خطر شرک، و اینکه اگر کسی بر شرک بمیرد وارد دوزخ می‌شود.

التصنيفات

توحید الوهیت