فوائد الحديث

দানকাৰীক এই দুআ দিয়া বৈধ যে, আল্লাহে তাৰ এই দানৰ বিনিময়ত আৰু অধিক প্ৰদান কৰক তথা উত্তম প্ৰতিদান দিয়ক। পক্ষান্তৰে কৃপণ ব্যক্তিৰ বাবে এই দুআ কৰা বৈধ যে, আল্লাহে তাৰ সেই সম্পদ ধ্বংস কৰি দিয়ক যিটোক সি কৃপণতাবশতঃ সঞ্চয় কৰি ৰাখিছে, যিটোক আল্লাহে দান কৰিবলৈ অনিবাৰ্য্য কৰিছিল।

পুণ্যৱান দানকাৰী মুমিনসকলৰ বাবে ফিৰিস্তাসকলে দুআ কৰে, আৰু তেওঁলোকৰ দুআ কবূল কৰা হয়।

ওৱাজিব আৰু নফল দান খয়ৰাত কৰিবলৈ উৎসাহিত কৰা হৈছে। উদাহৰণস্বৰূপে পৰিয়ালৰ প্ৰতি ব্যয় কৰা, আত্মীয়-স্বজনৰ প্ৰতি ব্যয় কৰা, আৰু অন্যান্য কল্যাণকৰ শিতানত ব্যয় কৰা।

কল্যাণকৰ শিতানত ব্যয় কৰা ব্যক্তিৰ ফজীলত বৰ্ণিত হৈছে। ইয়াৰ বিনিময়ত আল্লাহে তাক উত্তম প্ৰতিদান দিয়ে। মহান আল্লাহে পৱিত্ৰ কোৰআনত কৈছেঃ "তোমালোকে (আল্লাহৰ পথত) যি ব্যয় কৰা, তাৰ বিনিময় তেৱেঁই প্ৰদান কৰিব আৰু তেৱেঁই শ্ৰেষ্ঠ জীৱিকাদাতা’।" (ছুৰা ছাবাঃ ৩৯)

কৃপণ ব্যক্তিৰ প্ৰতি এই বদ্দুআ কেৱল ওৱাজিব দান খয়ৰাতৰ ক্ষেত্ৰতহে কৰা হয়। নফল তথা মুস্তাহাব দান খয়ৰাত ইয়াৰ অন্তৰ্ভুক্ত নহয়। কাৰণ নফল দান খয়ৰাতৰ পৰা বিৰত থকা ব্যক্তি এনেকুৱা দুআৰ উপযুক্ত নহয়।

কটকিনালি, কৃপণালি আদি হৈছে হাৰাম।