((دوعا عیباده‌ت ب خۆیه‌

((دوعا عیباده‌ت ب خۆیه‌

ژ نوعمانێ كوڕێ به‌شیری (خودێ ژێ ڕازی بیت) گۆت: من گوھ ل پێغەمبەری (صەلات و سەلامێن خودێ ل سەر بن) بوو دگۆت: ((دوعا عیباده‌ت ب خۆیه‌))، پاشی ئه‌ڤ ئایه‌ته‌ خواند: {وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ} [غافر: 60]، ئانكو: ((و خودايێ هه‌وه‌ - گه‌لی عيباده‌تكه‌ران - گۆت: هوين دوعايان ژ من ب تنێ بكه‌ن و عيباده‌تێ من بكه‌ن ئه‌ز دێ د به‌رسڤا هه‌وه‌ هێم، هندى ئه‌ون يێن خۆ ژ باوه‌رى ئينانا ب په‌رستنا من ب تنێ مه‌زنتر لێ دكه‌ن، ئه‌و ب ڕه‌زيلی و شه‌رمزاریڤه‌ دێ چنه‌ جه‌هنه‌مێ)).

[صحيح] [رواه أبو داود والترمذي وابن ماجه وأحمد]

الشرح

پێغه‌مبه‌ر (صه‌لات و سه‌لامێن خودێ ل سه‌ر بن) به‌حسێ هندێ دكه‌ت كو دوعا عیباده‌ته‌، له‌وا دڤێت ئه‌ڤ عیباده‌ته‌ هه‌می ب دلسۆزی بۆ خودێ بتنێ بهێته‌ كرن، چ ئه‌ڤ دوعایه‌ دوعایا داخوازكرنێ بیت، ئانكو ئه‌ڤه‌ بیت مرۆڤ داخوازا تشته‌كێ مفایێ مرۆڤی تێدا بۆ خۆ ژ خودێ بكه‌ت و داخوازێ ژێ بكه‌ت وی تشتێ د دونیا و قیامه‌تێدا زیانێ دگه‌هینیته‌ وی ژ وی بده‌ته‌ پاش، یان ژی دوعایا عیباده‌تی بیت، كو ئه‌و ژی هه‌ر تشته‌كی ب خۆڤه‌ دگریت یێ خودێ حه‌ز ژێ دكه‌ت و پێ ڕازی دبیت ژ گۆتن و كریارێن سه‌رڤه‌ و ناڤدا ژ عیباده‌تێن گرێدایی دلی و له‌شی و مال و سامانی. پاشی پێغه‌مبه‌ری (صه‌لات و سه‌لامێن خودێ ل سه‌ر بن) بۆ ڤێ چه‌ندێ به‌ڵگه‌ ئینا، ئه‌ڤه‌ ژی ده‌مێ گۆتی: خودێ گۆت: ((و خودايێ هه‌وه‌ - گه‌لی عيباده‌تكه‌ران - گۆت: هوين دوعايان ژ من ب تنێ بكه‌ن و عيباده‌تێ من بكه‌ن ئه‌ز دێ د به‌رسڤا هه‌وه‌ هێم، هندى ئه‌ون يێن خۆ ژ باوه‌ری ئينانا ب په‌رستنا من ب تنێ مه‌زنتر لێ دكه‌ن، ئه‌و ب ڕه‌زيلی و شه‌رمزاریڤه‌ دێ چنه‌ جه‌هنه‌مێ)).

فوائد الحديث

دوعا بنیاتێ عیباده‌تییه‌ و نابیت ژ تشته‌كێ دی ژ بلی خودێ بهێته‌ كرن.

دوعا ڕاستی و حه‌قیقه‌تا عه‌بدینییێ و دانپێدانا ب زه‌نگینی و هێز و شیانێن خودێ و هه‌ژارییا عه‌بدی بۆ لایێ وی بخۆڤه‌ دگریت.

گه‌فێن دژوار وه‌ك جزایه‌ك ژ به‌ر خۆمه‌زنكرنا ل سه‌ر عیباده‌تێ خودێ و هێلانا دوعاكرنێ ژ وی و كو ئه‌و كه‌سێن خۆ ژ دوعاكرنێ مه‌زنتر دبینن و خۆ مه‌زن دكه‌ن؛ دێ ب ڕه‌زیلی و سه‌رشووڕی چنه‌ جه‌هنه‌مێ.