الشرح

துஆவே ஒரு வணக்கம் எனும் வார்த்தை அல்லாஹ்வை அழைத்துப் பிரார்த்திப்பது தான் அவனது படைப்பினங்கள் அவனை வழிபடுவதில் அடிப்படையாகும் என்பதை அறிவிக்கின்றது. ஏனெனில் ஒரு மனிதனின் எதிர்ப்பார்ப்பு அல்லாஹ் அல்லாதவர்களிடம் இருந்து அறுந்து, தனது இயலாமையை வெளிப்படுத்தி, துஆவின் மூலம் அவனை ஒருமைப் படுத்தி, அவனது இதயம் அல்லாஹ்வன்றி வெறு எங்கும் திரும்பாமல் இருந்தால் அவன் அல்லாஹ்வின் பரிபூரணத்துவத்தையும், அவன் துஆவிற்குப் பதிலளிப்பான், கேட்பவன், சமீபத்திலுள்ளவன், அனைத்திற்கும் ஆற்றலுள்ளவன் என்பதை ஏற்றுக் கொண்டவனாவான். இதுதான் வணக்கத்தின் யதார்த்தமும், ஓரிறைக் கொள்கையின் சாரம்சமுமாகும். "பிரார்த்தனையே (துஆவே) வணக்கத்தின் உயிராகும்" என்பதன் அர்த்தம் வணக்கத்தின் தூய்மையான வடிவம், உயிர்நாடி பிரார்த்தனையாகும், மனிதன் உயிரின்றி நிலைக்க முடியாது என்பது போன்று பிரார்த்தனையின்றி வணக்கம் நிலைக்க மாட்டாது.