هر كس بر عليه ما سلاح بردارد، از ما نيست.

هر كس بر عليه ما سلاح بردارد، از ما نيست.

ابو موسى اشعرى - رضى الله عنه - از رسول الله - صلى الله عليه و سلم - روايت مى كند كه فرمودند: «هر كسى بر عليه ما سلاح بردارد، از ما نيست».

[صحیح است] [متفق علیه]

الشرح

رسول الله - صلى الله عليه وسلم - بيان نمودند كه مؤمنان با هم برادرند، و از درد و رنج هم رنجیده می شوند، و با شادى هاى همديگر شاد مى گردند، و حرف شان یکی است و در برابر دشمنانشان يکپارچه و متحد هستند. و همگی باید گرد ولی امرشان جمع شده و از او اطاعت و پيروى کنند، و او را در برابر کسانی که علیه او بغی ( طغيان و سركشی وشورش مسلحانه) میکنند يارى دهند؛ زيرا کسانی که علیه ولی امر مسلمانان بغی کنند، اتحاد مسلمانان را برهم زده و بر عليه آنان سلاح برداشته اند، و میان آنان ترس و وحشت ایجاد نموده اند، بنابراين جنگ بر عليه آنان واجب است، تا اينكه به امر الله متعال باز گردند، چون کسی که بر آنها خروج وشورش وتجاوز كند محبت اسلامى در دلش وجود ندارد. ودر این حدیث هشدار شدیدی آمده است که نشان می دهد این نافرمانی یکی از گناهان کبیره است که موجب انذار و توبیخ می شود، بنابراین جنگیدن با چنین افراد و ادب کردن شان واجب می باشد.

فوائد الحديث

حرام بودن خروج ونافرمانى عليه ولى امر مسلمانان -حاکمان- هر چند بعضى از منكرات از آنان سربزند، اما به درجه كُفر نرسد، زیرا عواقب خروج وشورش بر آنان از نظر تلفات جانی، کشتار بیگناهان وترساندن مسلمانان و از بین رفتن امنیت و برهم زدن نظم از تباهی ومفسدت بقای آنها بیشتر است.

اگر خروج علیه حکامی که مرتکب برخی از منکرات می شوند حرام باشد، پس خروج علیه حاکمان درستکار عادل چگونه است؟

تحريم ترساندن مسلمانان با سلاح و غيره، هرچند كه جنبه شوخى كردن داشته باشد.

التصنيفات

تبهكارى, حد راهزنان