إعدادات العرض
ចូរទុកខ្ញុំឱ្យនៅស្ងៀមស្ងាត់ក្នុងរឿងដែលខ្ញុំមិនបាននិយាយប្រាប់អ្នករាល់គ្នា។ ពិតណាស់…
ចូរទុកខ្ញុំឱ្យនៅស្ងៀមស្ងាត់ក្នុងរឿងដែលខ្ញុំមិនបាននិយាយប្រាប់អ្នករាល់គ្នា។ ពិតណាស់ ក្រុមអ្នកមុនៗអ្នករាល់គ្នាបានវិនាសដោយសារតែការសួរច្រើនពេក និងការជជែកប្រកែកគ្នាជាមួយព្យាការីរបស់ពួកគេ
អំពី អាពូ ហ៊ូរ៉យរ៉ោះ رضي الله عنه ថា៖ ពិតណាស់រ៉សួលអល់ឡោះ ﷺ បានមានប្រសាសន៍ថា៖ "ចូរទុកខ្ញុំឱ្យនៅស្ងៀមស្ងាត់ក្នុងរឿងដែលខ្ញុំមិនបាននិយាយប្រាប់អ្នករាល់គ្នា។ ពិតណាស់ ក្រុមអ្នកមុនៗអ្នករាល់គ្នាបានវិនាសដោយសារតែការសួរច្រើនពេក និងការជជែកប្រកែកគ្នាជាមួយព្យាការីរបស់ពួកគេ។ ដូច្នេះ នៅពេលខ្ញុំហាមឃាត់អ្នករាល់គ្នាពីអ្វីមួយ ចូរចៀសវាងវាឱ្យឆ្ងាយ ហើយនៅពេលខ្ញុំបង្គាប់អ្នករាល់គ្នាឱ្យធ្វើអ្វីមួយ ចូរប្រតិបត្តិតាមទៅតាមសមត្ថភាពដែលអ្នករាល់គ្នាអាចធ្វើបាន។"
الترجمة
العربية বাংলা Bosanski English Español فارسی Français Bahasa Indonesia Русский Tagalog Türkçe اردو 中文 हिन्दी Hausa Kurdî Português සිංහල دری অসমীয়া Tiếng Việt Svenska Yorùbá Кыргызча Kiswahili ગુજરાતી नेपाली Română മലയാളം Nederlands తెలుగు پښتو Soomaali Kinyarwanda ಕನ್ನಡ Српски Moore ქართული Čeština Magyar Українська Македонски Lietuvių Azərbaycan Wolof አማርኛ Malagasy Oromoo ไทย मराठी ਪੰਜਾਬੀالشرح
ព្យាការី ﷺ បានលើកឡើងថា បញ្ញត្តិច្បាប់សាសនាមានបីប្រភេទ៖ ១. រឿងដែលមិនបាននិយាយ (មិនមានការហាមឃាត់ ឬបង្គាប់បញ្ជា) ២. ការហាមឃាត់ ៣. ការបង្គាប់បញ្ជា ទី១៖ អ្វីដែលច្បាប់សាសនាមិនបាននិយាយ៖ ដែលគ្មានការកំណត់ និងគោលការណ៍ដើមនៃវត្ថុទាំងឡាយគឺមិនចាំបាច់វ៉ាជឹប។ នៅក្នុងសម័យរបស់ព្យាការី ﷺ យើងត្រូវជៀសវាងការសួរអំពីរឿងដែលមិនទាន់កើតឡើង ដោយខ្លាចថានឹងមានការតម្រូវឬការហាមឃាត់ចុះមក ព្រោះអល់ឡោះបានទុកវាដោយមេត្តាចំពោះខ្ញុំបម្រើរបស់ទ្រង់។ ក្រោយការទទួលមរណភាពរបស់ព្យាការី ﷺ បើការសួរគឺដើម្បីស្វែងរកច្បាប់ឬការរៀនសូត្រពីអ្វីដែលត្រូវការក្នុងសាសនា វាគឺជាការអនុញ្ញាត និងត្រូវបានបញ្ជាឱ្យធ្វើ។ តែបើការសួរគឺដើម្បីបង្កការលំបាកនិងការដាក់បន្ទុក នោះគឺជាអ្វីដែលត្រូវបានហាមឃាត់ក្នុងហាទីស្ហនេះ។ នេះគឺដោយសារវាអាចនាំទៅរកអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះកូនចៅអ៊ីស្រាអ៊េល ពេលពួកគេត្រូវបានបញ្ជាឱ្យសំឡេះគោមួយ។ បើពួកគេសំឡេះគោណាមួយក៏បាន ពួកគេនឹងបានអនុវត្តតាមហើយ តែពួកគេបានធ្វើឱ្យរឿងកាន់តែពិបាក ដូច្នេះវាក៏កាន់តែពិបាកសម្រាប់ពួកគេ។ ទី២៖ ការហាមឃាត់៖ គឺអ្វីដែលអ្នកលះបង់វានឹងទទួលបានផលបុណ្យ និងអ្នកធ្វើវានឹងទទួលទោស។ យើងត្រូវតែជៀសវាងវាទាំងអស់។ ទី៣៖ បញ្ជា៖ គឺអ្វីដែលអ្នកធ្វើវានឹងទទួលបានផលបុណ្យ និងអ្នកលះបង់វានឹងទទួលទោស។ យើងត្រូវតែធ្វើវាតាមសមត្ថភាព។فوائد الحديث
គួរផ្តោតលើអ្វីដែលសំខាន់និងចាំបាច់ និងទុកចោលអ្វីដែលមិនចាំបាច់នាពេលបច្ចុប្បន្ន និងមិនរវល់នឹងការសួរអំពីអ្វីដែលមិនទាន់កើតឡើង។
ការហាមឃាត់ការសួរដែលអាចនាំទៅរកភាពស្មុគស្មាញនៃបញ្ហា និងបើកទ្វារនៃការសង្ស័យដែលនាំទៅរកការខ្វែងគំនិតគ្នាច្រើន។
បញ្ជាឱ្យលះបង់រាល់ការហាមឃាត់ទាំងអស់ ដោយសារគ្មានការលំបាកក្នុងការលះបង់វា ហេតុនេះការហាមឃាត់វាគឺជាទូទៅ។
បញ្ជាឱ្យធ្វើអ្វីដែលត្រូវបានបញ្ជាតាមសមត្ថភាព ដោយសារវាអាចមានការលំបាកឬមិនអាចធ្វើបាន។
ការហាមឃាត់ការសួរច្រើនពេក។ អ្នកប្រាជ្ញអ៊ីស្លាមបានបែងចែកការសួរជាពីរផ្នែក៖ ទីមួយគឺការសួរដើម្បីរៀនសូត្រអំពីអ្វីដែលត្រូវការក្នុងសាសនា នេះត្រូវបានបញ្ជាឱ្យធ្វើ ដូចជាសំណួររបស់សាហាហ្ពះ។ ទីពីរគឺការសួរដើម្បីបង្កការលំបាកនិងការដាក់បន្ទុក នេះគឺត្រូវបានហាមឃាត់។
ការព្រមានប្រជាជាតិនេះពីការប្រឆាំងនឹងព្យាការីរបស់ពួកគេ ដូចដែលបានកើតឡើងចំពោះប្រជាជាតិមុនៗ។
ការសួរច្រើនពេកអំពីអ្វីដែលមិនចាំបាច់ និងការខ្វែងគំនិតគ្នាជាមួយព្យាការី គឺជាមូលហេតុនៃការវិនាស ជាពិសេសក្នុងរឿងដែលមិនអាចដឹងបាន ដូចជារឿងអាថ៌កំបាំងដែលមានតែអល់ឡោះទេដែលដឹង និងស្ថានភាពនៃថ្ងៃបរលោក។
ការហាមឃាត់ការសួរក្នុងបញ្ហាពិបាកៗ។ អល់-អៅហ្សាអី បាននិយាយថា៖ ពេលអល់ឡោះចង់ដកយកពរជ័យនៃចំណេះដឹងពីខ្ញុំបម្រើម្នាក់ ទ្រង់ដាក់ការនិយាយខុសលើអណ្តាតរបស់គេ។ ខ្ញុំបានឃើញពួកគេជាអ្នកដែលមានចំណេះដឹងតិចបំផុត។ អ៊ីបនូ វ៉ាហាប បាននិយាយថា៖ ខ្ញុំបានឮម៉ាលិកនិយាយថា៖ ការជជែកវែកញែកក្នុងចំណេះដឹងនឹងដកយកពន្លឺនៃចំណេះដឹងចេញពីចិត្តរបស់មនុស្ស។