Правото на Аллах врз Неговите робови е да Го обожуваат и никого да не Му припишуваат како здруженик. Правото на робовите кон Аллах е да не го казни оној кој не Му…

Правото на Аллах врз Неговите робови е да Го обожуваат и никого да не Му припишуваат како здруженик. Правото на робовите кон Аллах е да не го казни оној кој не Му припишува ништо како здруженик

Муаз, Аллах нека е задоволен со него, рекол: „Заедно со Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, бевме качени врз магаре кое се викаше Уфејр. Тој ми рече: ,О Муаз, дали знаеш кое е правото на Аллах врз Неговите робови и кое е правото на робовите кон Аллах?’ Јас одговорив: ,Аллах и Неговиот Пратеник најдобро знаат.’ Тој ми рече: ‘Правото на Аллах врз Неговите робови е да Го обожуваат и никого да не Му припишуваат како здруженик. Правото на робовите кон Аллах е да не го казни оној кој не Му припишува ништо како здруженик.’ Јас прашав: ,О, Аллахов Пратенику, дали да ги известам луѓето за ова?’ Тој ми рече: ,Не ги известувај, за да не се потпрат на тоа.’”

الشرح

Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, објаснува кое е правото на Аллах кон Неговите робови и кое е правото на робовите кон Аллах. Правото на Аллах кон Неговите робови е да Го обожуваат само Него и да не Му припишуваат ништо како здруженик. И дека правото на робовите кон Аллах е да не ги казни оние кои не Му припишуваат ништо/никого како здруженик. Потоа Муаз праша: „О, Аллахов Пратенику, дали да ги известам луѓето за ова за да се радуваат и да се надеваат за оваа благодат?“ Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, го спречи, стравувајќи да не се потпрат само врз тоа.

فوائد الحديث

Објаснување на Аллаховото право кон Неговите робови, кое Тој го наредил, а тоа е да Го обожуваат само Него и да не Му припишуваат ништо/никого како здруженик.

Објаснување на правото на робовите кон Аллах, кое Тој го наредил на Себе од милост и благодат, а тоа е да ги внесе во Џенетот и да не ги казнува.

Ова е голема радосна вест за оние кои го обожуваат Аллах и не Му припишуваат ништо, дека нивната крајна дестинација е влезот во вечниот Џенет.

Муаз го пренел овој хадис пред својата смрт, од страв да не направи гревот на прикривање на знаењето.

Предупредување за непренесувањето на некои хадиси кај некои луѓе од страв дека нема да го разберат нивното значење; ова се однесува на она што не е поврзано со некоја практична работа која треба да се ивршува ниту има некоја шеријатски пропишана граница.

Грешниците кои го обожуваат само Аллах се под Неговата волја: ако сака, ќе ги казни, а ако сака, ќе им прости, а потоа нивната крајна дестинација е Џенетот.