अबु मुस्लिम अल-खौलानीले वर्णन गरेका छन्, उनले भने : मलाई मेरो प्रिय र अमीनले भने । मेरो प्रिय र अमीन साथी भनेको औफ बिन मालिक अश्ह-जई (रजियल्लाहु अन्हु) हुन्, उनले भने : हामी नौ, आठ वा सात जना रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) सँग थियौं । उहाँले भन्नुभयो: "के तिमीहरू अल्लाहका रसूलसँग बैअत (वफादारीको वाचा) गर्दैनौ?" यद्यपि हामीले केही दिन अघि मात्र उहाँसँग वफादारीको वाचा गरेका थियौं । त्यसैले हामीले भन्यौं: हे अल्लाहका रसूल ! हामीले हजुरसँग वफादारीको प्रतिज्ञा गरिसकेका छौं । तर उहाँले फेरि भन्नुभयो: "के तिमीहरू अल्लाहका रसूलसँग बैअत (वफादारीको वाचा) गर्दैनौ ?" हामीले भन्यौं: हे अल्लाहका रसूल ! हामीले तपाईंसँग वफादारीको प्रतिज्ञा गरिसकेका छौं । तर उहाँले फेरि भन्नुभयो: "के तिमीहरू अल्लाहका रसूलसँग बैअत (वफादारीको वाचा) गर्दैनौ ?" त्यसैले हामीले आफ्नो हात फैलाएर भन्यौं: हामीले पहिले नै हजुरसँग वफादारीको प्रतिज्ञा गरिसकेका छौं । तर अब कुन कुरामा बैअत गर्ने हो भन्नुहोस्? तब रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) ले भन्नुभयो: "तिमीहरूले अल्लाहको उपासना गर्ने र उहाँसँग कसैलाई साझेदार नगर्ने, दैनिक पाँच नमाजहरू पढ्ने र आज्ञापालन गर्ने र एउटा कुरा मन्द स्वरमा भन्नुभयो, मानिसहरूबाट केही न माग्ने ।" रावी (कथाकार भन्छन्:) त्यसपछि, मैले यस मण्डलीका केही मानिसहरूले आफ्नो कोर्रा भुइँमा खस्दा पनि कसैलाई उठाएर देऊ त भनेनन् ।