إعدادات العرض
هر كسى معاهدى (كافری كه با مسلمانان عهد و پيمان بسته است) را به قتل برساند، بوى بهشت را نمى شنود، هر چند كه بوى آن از مسير چهل سال به مشام مى رسد.
هر كسى معاهدى (كافری كه با مسلمانان عهد و پيمان بسته است) را به قتل برساند، بوى بهشت را نمى شنود، هر چند كه بوى آن از مسير چهل سال به مشام مى رسد.
عبدالله بن عمرو - رضى الله عنها - از پيامبر - صلى الله عليه و سلم - روايت كرده كه فرمودند: "هر كسى معاهدى (كافری كه با مسلمانان عهد و پيمان بسته است) را به قتل برساند، بوى بهشت را نمى شنود، هر چند كه بوى آن از مسير چهل سال به مشام مى رسد".
[صحیح است] [به روایت بخاری]
الترجمة
عربي Bosanski English Français Русский हिन्दी Bahasa Indonesia 中文 বাংলা اردو Español Kurdî Português മലയാളം తెలుగు Kiswahili தமிழ் සිංහල မြန်မာ ไทย 日本語 پښتو Tiếng Việt অসমীয়া Shqip Svenska cs ગુજરાતી አማርኛ Yorùbá Nederlands ئۇيغۇرچە Türkçe Hausa دری Кыргызча Lietuvių rw Soomaali नेपाली it orالشرح
اين حديث بر آن دلالت دارد كه كشتن معاهد به غير حق -ومعاهد كسى است كه با عهد و پيمان وارد سرزمين اسلام شده است- باعث وارد نشدن به بهشت مى شود، هر چند كه بوى آن از مسير چهل سال به مشام مى رسد، و اين دلالت بر دورى او از بهشت است، و همچنين بر تلاش اسلام براى حفاظت از خون بى گناهان، اهل عهد و اهل ذمه دلالت دارد، و اينكه كشتن آنان به غير حق، از گناهان كبيره محسوب مى شود.فوائد الحديث
كشتن معاهد (كافری كه با مسلمانان عهد و پيمان بسته است) حرام است، و اينكه جزء گناهان كبيره به شمار مى آيد؛ زيرا ظاهر حديث دلالت بر محروم شدن او از وارد شدن به بهشت را دارد.
در برخى از روايت هاى حديث اينچنين آمده است كه كشتن "به غير جرم"، و "به غير حق"، و اين شرط واضحى در قواعد شريعت مى باشد.
وفادار بودن به عهد و پيمان واجب است.
اثبات اينكه بهشت داراى بوى خوش مى باشد.
اينكه بوى بهشت از مسافت دورى به مشام مى رسد.
التصنيفات
احكام اهل ذمت