مَنْ قَتَلَ مُعَاهَدًا ‌لَمْ ‌يَرَحْ ‌رَائِحَةَ الْجَنَّةِ، وَإِنَّ رِيحَهَا تُوجَدُ مِنْ مَسِيرَةِ أَرْبَعِينَ عَامًا»: «هركس مُعاهدی را به قتل برساند بوى…

مَنْ قَتَلَ مُعَاهَدًا ‌لَمْ ‌يَرَحْ ‌رَائِحَةَ الْجَنَّةِ، وَإِنَّ رِيحَهَا تُوجَدُ مِنْ مَسِيرَةِ أَرْبَعِينَ عَامًا»: «هركس مُعاهدی را به قتل برساند بوى بهشت را احساس نمی‌کند، حال آنکه بوى آن از مسير چهل سال به مشام مى‌رسد

از عبدالله بن عَمرو بن العاص ـ رضی الله عنهما ـ روایت است که پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند: «مَنْ قَتَلَ مُعَاهَدًا ‌لَمْ ‌يَرَحْ ‌رَائِحَةَ الْجَنَّةِ، وَإِنَّ رِيحَهَا تُوجَدُ مِنْ مَسِيرَةِ أَرْبَعِينَ عَامًا»: «هركس مُعاهدی را به قتل برساند بوى بهشت را احساس نمی‌کند، حال آنکه بوى آن از مسير چهل سال به مشام مى‌رسد».

[صحیح است] [به روایت بخاری]

الشرح

پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ وعید شدیدی برای کسی بیان می‌کند که یک مُعاهَد را بکشد - یعنی کافری که با پیمان و امان وارد سرزمین مسلمانان شده – اینکه بوی بهشت به مشامش نخواهد رسید اگرچه بوی آن از فاصلهٔ چهل سال به مشام می‌رسد.

فوائد الحديث

تحریم کشتن کافر مُعاهد و ذمی و مُستأمَن و اینکه یکی از گناهان کبیره است.

مُعاهَد: کافری که از او پیمان گرفته شده و در سرزمین خودش زندگی می‌کند و با مسلمانان نمی‌جنگد و مسلمانان نیز با او نمی‌جنگند. ذِمّی: کافری که در سرزمین مسلمانان زندگی کند و جزیه دهد. مُستَأمَن: کسی که با پیمان و امان برای مدت معینی وارد سرزمین مسلمانان شود.

هشدار نسبت به خیانت در عهد و پیمان با غیر مسلمانان.

التصنيفات

احكام اهل ذمت