فوائد الحديث

අධික ලෙස ආහාර ගැනීමෙන් හා පානය කිරීමෙන් වළකින්න. මෙය වෛද්‍ය විද්‍යාවේ සියලුම මූලධර්ම ඇතුළත් පුළුල් මූලධර්මයකි, මන්ද අධික ලෙස කුස පිරෙන්නට ආහාර ගැනීම ලෙඩ රෝග ඇති කරයි.

ආහාර ගැනීමේ අරමුණ සෞඛ්‍යය හා ශක්තිය පවත්වා ගැනීමයි. ජීවිතයේ සුවය ඒ දෙකය.

ආහාර වලින් කුස පුරවා ගැනීම ශාරීරික හා ආගමික වශයෙන් හානි සිදු කරනු ඇත. උමර් (රළියල්ලාහු අන්හු) තුමා මෙසේ පැවසීය: "අධික ලෙස ආහාර ගැනීමෙන් පරිස්සම් වන්න. මන්ද එය ශරීරය දූෂිත කරන අතර යාච්ඤා කිරීමට මැලිකම ඇති කරයි."

ආගමික නීති අනුව, ආහාර ගැනීම කොටස්වලට බෙදා ඇත: 1. 'වාජි්බ් හෙවත් අනිවාර්යය ආහාරය : සුරක්ෂිත ජීවිතයක් සඳහා අවශ්‍ය වන ආහාරය. තවද එය මඟ හැරීම හානියට හේතු වේ. 2. 'ජාඉස්' හෙවත් අවසර ලත් ආහාරය: එය අනිවාර්ය ප්‍රමාණය ඉක්මවා යන සහ හානියට බිය නොවන දෙයකි. 3. 'මක්රූහ්' හෙවත් පිළිකුල: එය හානි කරනු ඇතැයි බිය වන දෙයයි. 4. 'මුහර්රම්' හෙවත් තහනම: එය හානිකර යැයි දන්නා දෙයයි. 5. 'මුස්තහබ්' හෙවත් ප්‍රියජනක : එය අල්ලාහ්ට නමස්කාර කිරීමට සහ කීකරු වීමට උපකාරී වන දෙයයි. මෙය හදීසයේ ඒවා තත්ත්වයන් තුනකින් සාරාංශ කර ඇත: පළමුවැන්න: කුස පිරවීම. දෙවනුව: කෙනෙකුගේ කොන්ද ශක්තිමත් කරන ආහාර හෝ මිටවල්. තෙවනුව: ඔහුගේ ප්‍රකාශය, "ඔහුගේ ආහාර සඳහා තුනෙන් එකක්, ඔහුගේ පානය සඳහා තුනෙන් එකක් සහ ඔහුගේ හුස්ම සඳහා තුනෙන් එකක්." මේ සියල්ල ආහාර වර්ග අනුමැතිය තිබෙන විටෙකය.

මෙම හදීසය වෛද්‍ය විද්‍යාවේ රීති අතරින් එකකි. වෛද්‍ය විද්‍යාව මූලධර්ම තුනක් මත පදනම් වී ඇත: ශරීර ශක්තිය සුරක්ෂා කිරීම, ආහාර පාලනය, ඒවා ශරීරයෙන් බැහැර කිරීම. හදීසයේ ඒවායින් පළමු දෙක ඇතුළත් වේ, සර්ව බලධාරි අල්ලාහ්ගේ ප්‍රකාශයේ මෙසේ සඳහන් වේ: “කන්න, බොන්න, නමුත් නාස්ති නොකරන්න. ඇත්ත වශයෙන්ම, ඔහු නාස්ති කරන්නන් ප්‍රිය කරන්නේ නැත.” [අල්-අඃරාෆ්: 31]

මිනිසාගේ ආගමික හා ලෞකික ජීවිතයේ, ඔහුගේ යහපත ෂරීආව තුළ අන්තර්ගතව ඇති බැවින් මෙම ෂරීආ නීතියේ පරිපූර්ණත්වය එය පෙන්නුම් කරයි.

ෂරීආ අධ්‍යාපනය තුළ වෛද්‍ය විද්‍යාවේ මූලධර්ම සහ එහි වර්ග ද ඇතුළත් වේ. එය මී පැණි සහ කළුදුරු පිළිබඳ සඳහන් වී ඇති සේය.

ෂරීආ නීතියේ විධිවිධානවල ප්‍රඥාව අඩංගු වන අතර ඒවා හානිය වැළැක්වීම සහ ප්‍රතිලාභ අත්කර ගැනීම මත පදනම් වේ.