إعدادات العرض
ਲਿਖੋ! ਉਸ ਜ਼ਾਤ ਦੀ ਕਸਮ ਜਿਸ ਦੇ ਹਾਥ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਸਿਰਫ ਸੱਚ ਹੀ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ।
ਲਿਖੋ! ਉਸ ਜ਼ਾਤ ਦੀ ਕਸਮ ਜਿਸ ਦੇ ਹਾਥ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਸਿਰਫ ਸੱਚ ਹੀ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ।
ਅਬਦੁੱਲਾਹ ਇਬਨੁ ਅਮਰ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅੰਹੁਮਾ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਮੈਂ ਹਰ ਉਹ ਗੱਲ ਲਿਖ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਜੋ ਮੈਂ ਰਸੂਲ ਅੱਲਾਹ ﷺ ਤੋਂ ਸੁਣਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖ ਸਕਾਂ। ਕੁਰੈਸ਼ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕਿਹਾ: "ਕੀ ਤੂੰ ਹਰ ਗੱਲ ਲਿਖਦਾ ਹੈਂ ਜੋ ਤੂੰ ਰਸੂਲ ਅੱਲਾਹ ﷺ ਤੋਂ ਸੁਣਦਾ ਹੈਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਰਸੂਲ ਅੱਲਾਹ ﷺ ਵੀ ਇੱਕ ਇਨਸਾਨ ਹਨ, ਜੋ ਗੁੱਸੇ ਅਤੇ ਰਜ਼ਾਮੰਦੀ ਦੋਹਾਂ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ?" ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਲਿਖਣਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਮੈਂ ਇਹ ਗੱਲ ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਨੂੰ ਦੱਸ ਦਿੱਤੀ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲੀ ਆਪਣੇ ਮੁੰਹ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦਿਆਂ ਫਰਮਾਇਆ:«"ਲਿਖੋ! ਉਸ ਜ਼ਾਤ ਦੀ ਕਸਮ ਜਿਸ ਦੇ ਹਾਥ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਸਿਰਫ ਸੱਚ ਹੀ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ।"
الترجمة
العربية English မြန်မာ Svenska Čeština ગુજરાતી Yorùbá Nederlands اردو Bahasa Indonesia ئۇيغۇرچە বাংলা සිංහල हिन्दी Tiếng Việt Hausa తెలుగు Kiswahili پښتو অসমীয়া دری Кыргызча Lietuvių Kinyarwanda नेपाली മലയാളം Bosanski ಕನ್ನಡ Kurdî Română Shqip Soomaali Српски Українська Wolof Moore Tagalog தமிழ் Azərbaycan فارسی ქართული 中文 Magyar Português Deutsch Македонски Русский Bambara Malagasy Oromoo ភាសាខ្មែរ ไทย मराठीالشرح
ਅਬਦੁੱਲਾਹ ਬਿਨ ਅਮਰ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਨੇ ਕਿਹਾ:ਮੈਂ ਹਰ ਉਹ ਗੱਲ ਲਿਖਦਾ ਸੀ ਜੋ ਮੈਂ ਰਸੂਲ ਅੱਲਾਹ ﷺ ਤੋਂ ਸੁਣਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਲਿਖ ਕੇ ਯਾਦ ਰੱਖ ਸਕਾਂ।ਕੁਰੈਸ਼ ਦੇ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕਿਹਾ:"ਰਸੂਲ ਅੱਲਾਹ ﷺ ਇੱਕ ਇਨਸਾਨ ਹਨ, ਜੋ ਖੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਦੋਹਾਂ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ (ਇਨਸਾਨ ਹੋਣ ਕਰਕੇ) ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਗਲਤੀ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।" ਇਸ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਲਿਖਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਤਾਂ ਮੈਂ ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲ ਦੱਸੀ ਜੋ ਉਹਨਾਂ (ਕੁਰੈਸ਼ ਦੇ ਲੋਕਾਂ) ਨੇ ਕਹੀ ਸੀ।ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲੀ ਆਪਣੇ ਮੁੰਹ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਕੇ ਫਰਮਾਇਆ: **"ਲਿਖੋ! ਉਸ ਜ਼ਾਤ ਦੀ ਕਸਮ ਜਿਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਜੋ ਕੁਝ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹਰ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਸੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ — ਚਾਹੇ ਰਜ਼ਾ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਗ਼ਜ਼ਬ।"** ਅਤੇ ਅੱਲਾਹ ਤਆਲਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਬੀ ﷺ ਬਾਰੇ ਇਉਂ ਫਰਮਾਇਆ ਹੈ: ਉਹ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ।* ਇਹ ਤਾਂ ਕੇਵਲ ਵਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਵੱਲੀ ਝਲਕਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। [ਸੂਰਤ ਅੰਨਜਮ 3-4].فوائد الحديث
ਨਬੀ (ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ) ਆਪਣੇ ਪਰਮਾਤਮਾ (ਅਜ਼ਜ਼ ਵ ਜੱਲ) ਵਲੋਂ ਜੋ ਕੁਝ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਰਜ਼ਾ ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਦੋਹਾਂ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਮਹਫੂਜ਼ (ਗੁਨਾਹ ਤੋਂ ਪਾਕ) ਹਨ।
ਸਹਾਬਾ (ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁਮ) ਨੇ ਸੁੰਨਤ ਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।
ਕਿਸੇ ਭਲੇ ਮਕਸਦ ਲਈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਦੀ ਤਾਕੀਦ ਕਰਨ ਲਈ, ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਦੇ ਪੱਛਵਾਏ ਵੀ ਕਸਮ ਖਾਣੀ ਜਾਇਜ਼ ਹੈ।
ਇਲਮ ਨੂੰ ਲਿਖਣਾ ਇਲਮ ਨੂੰ ਸਾਂਭ ਕੇ ਰੱਖਣ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਅਹੰਮ ਢੰਗਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇਕ ਹੈ।