1- “ការនៅសមរភូមិមុខមួយថ្ងៃក្នុងផ្លូវរបស់អល់ឡោះ គឺល្អជាងលោកិយ និងអ្វីៗដែលមាននៅលើលោកិយ

2- ណាពី ﷺ លោកបានធ្វើគួរហ្ពានដោយចៀមឈ្មោលពីរក្បាល ដែលមានពណ៌សលាយខ្មៅ និងមានស្នែង ដោយលោកបានសំឡេះវាទាំងពីរដោយដៃរបស់លោក។ លោកបានរំលឹកនាមអល់ឡោះ និងតឹកពៀរ ហើយបានដាក់ជើងរបស់លោកនៅលើករបស់ចៀមទាំងពីរនោះ។

3- “ជនណាដែលស្បថទាំងដែលខ្លួនឯងជាមនុស្សអាក្រក់ដើម្បីរំលោភយកទ្រព្យសម្បត្ដិបុគ្គលមូស្លីម រូបគេនឹងជួបអល់ឡោះទាំងដែលទ្រង់ខឹងសម្បាទៅចំពោះជននោះ

4- “ពិតណាស់ សត្វទាំងនេះមានធម្មជាតិដូចសត្វព្រៃកាចសាហាវ បើមានសត្វណាដែលចាប់មិនបាន ចូរធ្វើចំពោះវាបែបនេះ”។

5- មានម្តងនោះ អ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ ﷺ ចូលទៅកន្លែងបន្ទោបង់។ ដូច្នេះ ខ្ញុំនិងអ្នកបម្រើម្នាក់ដែលមានអាយុប្រហែលនឹងខ្ញុំបាននាំយកធុងដែលពេញទៅដោយទឹកនិងដំបងមួយ។ បន្ទាប់មក លោកបានធ្វើការលាងសម្អាតដោយទឹក។

6- ខ្ញុំធ្លាប់នៅជាមួយនឹងណាពី ﷺ ។ ពេលនោះ លោកបានទៅកាន់គំនរសំរាមរបស់ក្រុមមួយ រួចលោកបានបត់ជើងតូចដោយឈរ។

7- “سبحان الله (អល់ឡោះមហាស្អាតស្អំ)! ពិតប្រាកដណាស់ អ្នកមានជំនឿ គឺមិនកខ្វក់(ណាជិស)ឡើយ”។

8- “ចូរពួកអ្នកដើរឲ្យបានលឿនពេលហែរសពទៅបញ្ចុះ។ ប្រសិនបើសពនោះល្អ គឺជាការល្អដែលពួកអ្នកនាំគេទៅជួបប្រការល្អនោះ។ តែប្រសិនបើផ្ទុយពីនោះវិញ គឺពួកអ្នកបានទម្លាក់ប្រការអាក្រក់នោះចេញពីអម្រែករបស់ពួកអ្នក”។

9- “ប្រសិនបើនាងចង់ សូមនាងអត់ធ្មត់ នាងនឹងបានចូលឋានសួគ៌។ តែប្រសិនបើនាងចង់(ជាសះស្បើយ) ខ្ញុំនឹងបួងសួងសុំពីអល់ឡោះឲ្យនាងបានជាសះស្បើយ”

10- គេបានហាមឃាត់ពួកយើងមិនឲ្យដង្ហែរសព តែគេមិនបានហាមឃាត់តឹងរឹងមកលើពួកយើងឡើយ។

11- “បុគ្គលណាត្រូវគេសាកល្បងដោយឲ្យមានកូនស្រីច្រើននាក់ ហើយរូបគេបានធ្វើល្អចំពោះកូនៗទាំងនោះ ពួកនាងគឺជារនាំងការពារជននោះពីឋាននរក”។

12- ណាពី ﷺ លោកមិនធ្លាប់រក្សាសឡាតស៊ូណិតណាមួយខ្លាំងជាងពីររ៉ក្អាត់នៃសឡាតស៊ូណិតហ្វាជើរឡើយ។

13- ខ្ញុំបានសួរអាអ៊ីស្ហះថា៖ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកដែលមានរដូវតម្រូវឲ្យបួសសង តែមិនតម្រូវឲ្យសឡាតសង?

14- ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! តើលោកយល់យ៉ាងណាដែរ ប្រសិនបើមានបុរសម្នាក់មានបំណងយកទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់ខ្ញុំ? លោកបានឆ្លើយថា៖ “ចូរអ្នកកុំឲ្យទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់អ្នកទៅជននោះ”

15- “ដៃនៅខាងលើ គឺល្អប្រសើរជាងដៃនៅខាងក្រោម។ ដៃនៅខាងលើ គឺដៃអ្នកបរិច្ចាគ

16- “ពិតប្រាកដណាស់នៅក្នុងឋានសួគ៌ មានទ្វារមួយដែលគេហៅថា រ៉យយ៉ាន។ អ្នកបួសទាំងឡាយនឹងចូលតាមទ្វារនេះនៅថ្ងៃបរលោក។ គ្មានអ្នកណាម្នាក់ក្រៅពីពួកគេអាចចូលបានឡើយ។

17- “ប្រសិនបើបុគ្គលណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកអ្នកយកខ្សែ ហើយឡើងភ្នំរកអូស រួចលីវានឹងខ្នងរបស់ខ្លួនយកមកលក់ដែលធ្វើឲ្យអល់ឡោះរក្សាមុខមាត់របស់គេនោះ គឺល្អប្រសើរសម្រាប់រូបគេជាងការសុំពីអ្នកដទៃដែលគេឲ្យ ឬមិនឲ្យនោះ”។

18- “ចូរអ្នកជួយបងប្អូនរបស់អ្នកដែលជាអ្នកបំពាន ឬជាអ្នកត្រូវគេបំពាន

19- “ពិតប្រាកដណាស់ វត្ថុទាំងពីរនេះត្រូវបានហាមឃាត់ចំពោះបុរសនៃប្រជាជាតិរបស់ខ្ញុំ តែត្រូវបានអនុញ្ញាតសម្រាប់ស្ត្រី”។

20- “ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ និងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់បានហាមឃាត់ការលក់ស្រា សត្វងាប់ សាច់ជ្រូក និងរូបបដិមា”។

21- “កន្លែងដែលអល់ឡោះស្រឡាញ់ជាងគេ គឺម៉ាស្ជិត ហើយកន្លែងដែលអល់ឡោះស្អប់ជាងគេ គឺផ្សារ”។

22- “ឱអាពូហ្សើរ! នៅពេលអ្នកដាំស្ល សូមអ្នកដាក់ទឹកឲ្យច្រើន ហើយចែកចាយដល់អ្នកជិតខាងរបស់អ្នកផងដែរ”។

23- بِسْمِ الله أرْقِيكَ ، مِنْ كُلِّ شَيْءٍ يُؤْذِيكَ ، مِنْ شَرِّ كُلِّ نَفْسٍ أَوْ عَيْنِ حَاسِدٍ ، اللهُ يَشْفِيكَ ، بِسمِ اللهِ أُرقِيكَ" (ក្នុងនាមអល់ឡោះ ខ្ញុំស្តោះផ្លុំឲ្យអ្នកអំពីរាល់ប្រការអាក្រក់ដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់អ្នក និងអំពីប្រការអាក្រក់នៃបុគ្គលទាំងឡាយ ឬប្រការអាក្រក់ដែលបង្កដោយភ្នែករបស់អ្នកឈ្នានីស។ អល់ឡោះគឺជាអ្នកព្យាបាលអ្នកឲ្យជាសះស្បើយ ហើយក្នុងនាមអល់ឡោះខ្ញុំស្តោះផ្លុំឲ្យអ្នក)។

24- សូមស្បថនឹងអល់ឡោះ! របស់អ្វីមួយដែលនរណាម្នាក់នៃពួកអ្នកយកវាដោយមិនត្រឹមត្រូវនោះ គឺគេនឹងទៅជួបអល់ឡោះនៅថ្ងៃបរលោកដោយរែកពន់វាជាមិនខាន

25- “ពិតប្រាកដណាស់ មានស្ដ្រីជាច្រើនបានមកប្ដឹងភរិយារបស់មូហាំម៉ាត់អំពីស្វាមីរបស់ខ្លួន។ អ្នកទាំងនោះមិនមែនជាមនុស្សល្អជាងគេនៃពួកអ្នកឡើយ”។

26- “មិនមែនជាទង្វើរបស់អ្នកមានជំនឿឡើយដែលរូបគេមានអ្វីត្រូវផ្ដាំផ្ញើ ហើយគេទុកឲ្យរំលងបីយប់ដោយមិនបានសរសេរបណ្ដាំនោះ

27- “ស្រ្តីមិនអាចកាន់ទុក្ខលើសពលើសពីបីយប់ឡើយ លើកលែងតែចំពោះស្វាមី(របស់ខ្លួន)ប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវកាន់ទុក្ខបួនខែ ដប់ថ្ងៃ

28- គឺលោកបម្រើគ្រួសាររបស់លោក(ដូចគេឯង)។ ហើយនៅពេលដល់ម៉ោងសឡាត លោកចេញទៅសឡាត។

29- “ប្រសិនបើអ្នកដែលដើរកាត់មុខអ្នកសឡាតដឹងថា បាបកម្មវាកម្រិតណានោះ ប្រាកដជាគេនឹងឈររង់ចាំរយៈពេលសែសិប ល្អប្រសើរជាងគេដើរកាត់មុខអ្នកសឡាតនោះ”។

30- “ចូរយកវូហ្ទុឱ្យបានល្អ និងឈ្លីចន្លោះរវាងម្រាមដៃ ហើយចូរអ្នកបឺតទឹកចូលទៅក្នុងច្រមុះឱ្យបានជ្រៅ លើកលែងតែអ្នកបួស”។

31- “ជាការពិតណាស់ គ្មានអ្នកណាម្នាក់មានសិទិ្ធប្រើភ្លើងជាទណ្ឌកម្មឡើយ លើកលែងតែព្រះជាម្ចាស់របស់ភ្លើងប៉ុណ្ណោះ”។

32- “ពិតប្រាកដណាស់ ម៉ាស្ជិតទាំងនេះមិនសម្រាប់ការនោម ឬក៏ប្រការកខ្វក់ឡើយ។ តាមពិត វាគឺសម្រាប់ការរំលឹកទៅចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់ ប្រតិបត្តិសឡាត និងសូត្រគម្ពីរគួរអានប៉ុណ្ណោះ”

33- ពិតណាស់ណាពី ﷺ លោកបានហាមឃាត់ការសម្អាតក្រោយបន្ទោបង់រួចដោយប្រើលាមកស្ងួត និងឆ្អឹង

34- ពិតណាស់ណាពី ﷺ នៅពេលដែលលោកចេញពីការបន្ទោបង់ លោកតែងសូត្រថា៖ “غُفْرَانَكَ”(សូមទ្រង់មេត្តាអភ័យទោសដល់ខ្ញុំផង)។

35- “ចូរម្នាក់ៗនៃពួកអ្នកកុំសម្អាតបន្ទាប់ពីបន្ទោបង់រួចដោយប្រើដុំថ្មតិចជាងបីដុំ”។

36- “អ្នកអាហ្សានទាំងឡាយ គឺជាមនុស្សដែលមានកវែងជាងគេនៅថ្ងៃបរលោក”។

37- អំពីស៊ុណ្ណះ នៅពេលដែលអ្នកអាហ្សានបានសូត្រក្នុងពេលអាហ្សានស៊ូពុសថា៖ “حَيَّ عَلَى الْفَلَاحِ” រួច គឺត្រូវសូត្រថា៖ “الصَّلَاةُ خَيْرٌ مِنَ النَّوْمِ”។

38- “ថ្ងៃបរលោកនឹងមិនកើតឡើងឡើយ លុះត្រាតែមនុស្សអួតអាងគ្នានៅតាមម៉ាស្ជិត”។

39- លោកបានហាមឃាត់រាល់ប្រភេទសត្វកាចសហាវដែលមានចង្កូម និងរាល់ប្រភេទសត្វស្លាបដែលមានក្រញ៉ាំ។

40- “រាល់ចន្លោះរវាងការអាហ្សានទាំងពីរ គឺមានសឡាត។ រាល់ចន្លោះរវាងការអាហ្សានទាំងពីរ គឺមានសឡាត”។ បន្ទាប់មក លោកបានមានប្រសាសន៍នៅលើកទីបីថា៖ “សម្រាប់អ្នកដែលចង់”។

41- “ចូរពួកអ្នកធ្វើជាបន្តបន្ទាប់គ្នារវាងហាជ្ជីនិងអ៊ុមរ៉ោះ ត្បិតវាទាំងពីរនេះ គឺលុបបំបាត់នូវភាពក្រីក្រ និងបាបកម្ម ប្រៀបដូចជាភ្លើងដែលដុតយកភាពមិនស្អាតចេញពីដែក មាស និងប្រាក់ដូច្នោះដែរ។ ហើយចំពោះការធ្វើហាជ្ជីដែលគេទទួលយក គឺគ្មានផលបុណ្យអ្វី(សម្រាប់តបស្នង)ក្រៅពីឋានសួគ៌ឡើយ”។

42- “ចូរឲ្យក្រុមទាំងឡាយដែលបោះបង់ចោលជុមអាត់ត្រូវតែបពា្ឈប់សកម្មភាពនេះ។ បើមិនដូច្នោះទេ អល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងបោះត្រាភ្ជិតទៅលើដួងចិត្ដរបស់ពួកគេ។ ក្រោយមក ពួកគេប្រាកដជានឹងក្លាយជាអ្នកព្រងើយកន្ដើយជាមិនខាន”។

43- “ជនណាដែលបោះបង់បីជុមអាត់ដោយធ្វេសប្រហែស អល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងបោះត្រាភ្ជិតទៅលើដួងចិត្តរបស់ជននោះ”។

44- “នៅសម័យកាលចុងក្រោយ(កៀកនឹងថ្ងៃបរលោក) នឹងមានមនុស្សមួយក្រុមដែលជាយុវជន ហើយមានគំនិតរាក់។ ពួកគេនឹងនិយាយពាក្យដែលល្អបំផុតរបស់មនុស្សជាតិ ប៉ុន្តែពួកគេនឹងចេញពីសាសនាឥស្លាម ប្រៀបដូចជាព្រួញចេញពីធ្នូដូច្នេះដែរ។

45- “អ្នកមានជំនឿនៅតែស្ថិតនៅក្នុងភាពទូលំទូលាយនៃសាសនារបស់ខ្លួន ដរាបណារូបគេមិនប៉ះពាល់ឈាម(អាយុជីវិតអ្នកដទៃ)ដែលត្រូវបានហាមឃាត់”។

46- មនុស្សមួយក្រុមមកពីកុលសម្ព័ន្ធ អ៊ុកល៍ ឬ អ៊ូរ៉ៃណាស់ បានមក ប៉ុន្តែមិនសមនឹងរស់នៅក្នុងម៉ាទីណះឡើយ

47- “ជនណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាប(ទោសតាមផ្លូវច្បាប់)ដែលត្រូវទទួលការដាក់ទោស រួចគេបានដាក់ទោសជននោះនៅក្នុងលោកិយ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់យុត្តិធម៌បំផុតមិនត្រូវការដាក់ទណ្ឌកម្មម្តងទៀតលើខ្ញុំបម្រើរបស់ទ្រង់នៅថ្ងៃបរលោកឡើយ

48- “ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់ពេញចិត្ដឲ្យពួកអ្នកធ្វើបីប្រការ និងមិនពេញចិត្ដឲ្យពួកអ្នកធ្វើបីប្រការ

49- “ចូរពួកអ្នកប្រគល់ទ្រព្យមរតកដល់អ្នកដែលមានសិទ្ធិទទួល ហើយអ្វីដែលនៅសល់ គឺសម្រាប់បុរសជាសាច់ញាតិជិតបំផុត”។

50- “ជនណាយកអាវុធមកគំរាមយើង មិនមែនជាក្រុមរបស់យើងឡើយ”។

51- “ដៃ(ចោរ)ត្រូវកាត់ នៅពេលដែល(លួច)មួយភាគបួននៃទីណើរ ឬច្រើនជាងនេះ”។

52- “មិនត្រូវវាយនរណាម្នាក់លើសពីដប់រំពាត់ឡើយ លើកលែងតែក្នុងករណីបំពានព្រំដែនច្បាប់ណាមួយក្នុងចំណោមព្រំដែនច្បាប់របស់អល់ឡោះប៉ុណ្ណោះ”។

53- “ជនណាដែលចិញ្ចឹមឆ្កែក្រៅពីឆ្កែប្រមាញ់ ឬឆ្កែគង្វាលសត្វ នោះទង្វើកុសលរបស់ជននោះនឹងស្រកចុះចំនួនពីរគីរ៉តជារៀងរាល់ថ្ងៃ”។

54- ពិតណាស់ខ្ញុំដឹងថា អ្នកគ្រាន់តែជាដុំថ្មដែលមិនអាចបង្កនូវគ្រោះថ្នាក់ ឬផ្តល់ជាប្រយោជន៍អ្វីបានឡើយ។ ប្រសិនបើខ្ញុំពិតជាមិនបានឃើញណាពី ﷺ ថើបអ្នកទេនោះ ខ្ញុំក៏នឹងមិនថើបអ្នកនោះដែរ។

55- “ចូរអ្នកត្រឡប់ទៅសឡាតម្តងទៀត។ ពិតណាស់ អ្នកមិនទាន់បានសឡាតឡើយ”។

56- “នៅពេលដែលខ្ញុំបម្រើអល់ឡោះដែលជាអ្នកអ៊ីស្លាម(ឬអ្នកមានជំនឿ)យកវូហ្ទុដោយគេបានលាងមុខរបស់ខ្លួន រាល់បាបកម្មនានាដែលគេបានមើលនឹងភ្នែករបស់គេនឹងហូរចេញពីមុខរបស់គេជាមួយទឹក(ឬជាមួយនឹងតំណក់ទឹកចុងក្រោយ)។

57- រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានបង្រៀនពួកយើងនូវការសុំជម្រើសពីអល់ឡោះ(អ៊ីស្ទីខរ៉ោះ)នៅក្នុងកិច្ចការទាំងឡាយដូចដែលលោកបានបង្រៀនពួកយើងនូវស៊ូរ៉ោះមួយនៃគម្ពីរគួរអានដូច្នោះដែរ។

58- “ឱអាពូសាអ៊ីត! ជនណាដែលពេញចិត្តទទួលយកអល់ឡោះធ្វើជាព្រះជាម្ចាស់ អ៊ីស្លាមធ្វើជាសាសនា ហើយមូហាំម៉ាត់ធ្វើជាណាពី រូបគេប្រាកដជានឹងបានចូលឋានសួគ៌”។

59- “ជនណាបួសមួយថ្ងៃក្នុងផ្លូវរបស់អល់ឡោះ នោះអល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងឲ្យមុខរបស់គេឃ្លាតឆ្ងាយពីឋាននរកចម្ងាយចិតសិបរដូវស្លឹកឈើជ្រុះ(ចិតសិបឆ្នាំ)”។

60- “មនុស្សលោកនៅតែស្ថិតក្នុងប្រការល្អជានិច្ច ដរាបណាពួកគេរួសរាន់ក្នុងការស្រាយបួស”។

61- នៅពេលដែលរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ នៅជាមួយពួកយើង ពួកយើងធ្លាប់បានបរិច្ចាគហ្សាកាត់ហ្វិត្រោះម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប ទាំងក្មេង ទាំងចាស់ ទាំងអ្នកដែលមានសិទ្ធិសេរីភាព និងទាំងទាសករ មួយសកនៃអាហារ ឬមួយសកនៃទឹកដោះគោស្ងួត ឬមួយសកនៃស្រូវសាឡី ឬមួយសកនៃផ្លែល្មើ ឬមួយសកនៃផ្លែទំពាំងបាយជូរក្រៀម។

62- ពួកយើងបានទទួលទានបាយបួសពេលទៀបភ្លឺ(សាហួរ)ជាមួយនឹងណាពី ﷺ ។ បន្ទាប់មក លោកបានក្រោកទៅសឡាត។ ខ្ញុំបានសួរថា៖ រវាងអាហ្សាន និងការទទួលទានបាយបួស តើមានរយៈពេលប៉ុន្មាន? គាត់បានឆ្លើយថា៖ “ប្រហែលនឹងការសូត្រគម្ពីរគួរអានចំនួន៥០អាយ៉ាត់”។

63- ពិតណាស់ ណាពី ﷺ លោកតែងអៀកទីកាហ្វនៅដប់យប់ចុងក្រោយនៃខែរ៉ម៉ាហ្ទន រហូតអល់ឡោះដកយកជីវិតលោកទៅវិញ។ បន្ទាប់មក ភរិយាទាំងឡាយរបស់លោកក៏បានអៀកទីកាហ្វបន្ទាប់ពីលោកផងដែរ។

64- “ចូរពួកអ្នកទទួលទានអាហារបួសពេលទៀបភ្លឺ(សាហួរ) ព្រោះការទទួលទានអាហារបួស គឺមានពរជ័យ”។

65- “ចូរពួកអ្នកកុំបួសមុនខែរ៉ម៉ាហ្ទនមួយថ្ងៃ ឬពីរថ្ងៃ លើកលែងតែអ្នកដែលមានទម្លាប់បួសជាប្រចាំ ចូរឲ្យគេបួសចុះ”។

66- រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ បានដាក់កាតព្វកិច្ចហ្សាកាត់ហ្វីត្រោះមួយសកនៃផ្លែល្មើ ឬមួយសកនៃស្រូវសាឡីទៅលើទាសករ អ្នកដែលមានសេរីភាព ទាំងបុរស ទាំងស្ត្រី ទាំងក្មេង ទាំងចាស់ក្នុងចំណោមអ្នកមូស្លីមទាំងឡាយ។ ហើយលោកបានបង្គាប់ប្រើឱ្យបរិច្ចាគវាមុនពេលមនុស្សចេញទៅសឡាតរ៉យ៉ា។

67- “មិនអនុញ្ញាតឲ្យស្ត្រីមូស្លីមធ្វើដំណើរក្នុងរយៈចម្ងាយដើរមួយយប់ដោយគ្មានបុរសដែលជាម៉ះរ៉មរបស់នាងទៅជាមួយឡើយ”។

68- “ជនណាភ្លេចខ្លួនខណៈពេលគេកំពុងបួស ហើយបានបរិភោគអាហារ ឬផឹក ចូរឱ្យគេបន្តការបួសរបស់ខ្លួន។ តាមពិត អល់ឡោះទេជាអ្នកផ្ដល់អាហារ និងទឹកដល់រូបគេ”។

69- ខ្ញុំបានចូលរួមថ្ងៃរ៉យ៉ាជាមួយអ៊ូមើរ ពិន អាល់ខត្តប رضي الله عنه។ ពេលនោះ គាត់បាននិយាយថា៖ ថ្ងៃទាំងពីរនេះ គឺជាថ្ងៃដែលរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកហាមមិនឱ្យបួស៖ មួយគឺជាថ្ងៃដែលពួកអ្នកបញ្ចប់ការបួសរបស់ពួកអ្នក ហើយថ្ងៃមួយទៀត គឺពួកអ្នកទទួលទានអំពីសាច់គួរហ្ពានរបស់ពួកអ្នក។

70- ពិតណាស់ ពាក្យតាល់ពីយ៉ះរបស់រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ គឺ៖ “لَبَّيْكَ اللهُمَّ، لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لَا شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ وَالْمُلْكَ لَا شَرِيكَ لَكَ”។

71- “ចូរពួកអ្នកស្វែងរកយប់ឡៃឡាទុលក៏ទើរនៅក្នុងយប់សេសនៃដប់យប់ចុងក្រោយនៃខែរ៉ម៉ាហ្ទន”។

72- “ខ្ញុំយល់ឃើញថា សុបិនរបស់អ្នកទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែត្រូវគ្នាក្នុងប្រាំពីរយប់ចុងក្រោយ។ ដូច្នេះ ជនណាដែលចង់ស្វែងរកយប់នោះ ចូរឲ្យគេស្វែងរកវាក្នុងប្រាំពីរយប់ចុងក្រោយនេះចុះ”។

73- “តើអល់ឡោះមិនបានផ្តល់អ្វីឲ្យពួកអ្នកដើម្បីបរិច្ចាគទេឬ? ពិតប្រាកដណាស់ រាល់ការតាសពេស្ហ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ រាល់ការតឹកពៀរ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ រាល់ការតះមីទ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ រាល់ការតះលីល គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ ការប្រើគ្នាឲ្យធ្វើអំពើល្អ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ ការហាមឃាត់គ្នាពីអំពើអាក្រក់ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ ហើយការដែលនរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកអ្នករួមមេត្រីជាមួយភរិយា ក៏ជាការបរិច្ចាគទានមួយដែរ"។

74- ជាការពិតណាស់ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកចាកផុតពីអ្នកដែលទ្រហោយំ អ្នកកោរសក់ និងអ្នកហែកសម្លៀកបំពាក់។

75- កាលណាចូលដល់ដប់យប់(ចុងក្រោយនៃខែរ៉ម៉ាហ្ទន) រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកនៅទល់ភ្លឺ ហើយលោកដាស់គ្រួសាររបស់លោក ព្រមទាំងខិតខំប្រឹងប្រែង(ក្នុងការគោរពសក្ការៈ) និងរឹតបន្តឹងចង្កេះខោ។

76- ក្រោយពេលដែលគេបានបញ្ចុះ៖ {إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالفَتْحُ} [النصر: 1] (នៅពេលដែលជំនួយរបស់អល់ឡោះ និងជ័យជម្នះបានមកដល់) រាល់ពេលដែលណាពី ﷺ សឡាត លោកតែងសូត្រថា៖ سُبْحَانَكَ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي (ឱម្ចាស់របស់ពួកយើង! ទ្រង់ដ៏មហាបរិសុទ្ធ! រាល់ការសរសើរទាំងឡាយ គឺសម្រាប់ទ្រង់។ ឱអល់ឡោះជាម្ចាស់! សូមទ្រង់មេត្តាអភ័យទោសឲ្យពួកយើងផង)។

77- ”អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានដាក់បណ្ដាសាចំពោះពួកយូដា និងពួកគ្រឹស្ទានដែលពួកគេបានយកផ្នូរណាពីទាំងឡាយរបស់ពួកគេធ្វើជាម៉ាស្ជិត(កន្លែងគោរពសក្ការៈ)”។

78- “ជនណាស្បថដើម្បីយកកម្មសិទ្ធិអ្វីមួយពីអ្នកអ៊ីស្លាម អល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងកាត់ទោសជននោះឲ្យចូលឋាននរក និងហាមឃាត់ជននោះពីឋានសួគ៌”។ ពេលនោះ មានបុរសម្នាក់បានសួរទៅកាន់លោកថា៖ សូម្បីតែអ្វីបន្ដិចបន្ដួចក៏ដោយឬ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ? លោកបានឆ្លើយថា៖ “សូម្បីតែមែកឈើអារ៉កមួយក៏ដោយ”។

79- (ឱព្រះជាម្ចាស់នៃមនុស្សលោក! សូមទ្រង់បំបាត់ជំងឺនេះ និងឲ្យគាត់បានជាសះស្បើយផង។ ទ្រង់ជាអ្នកឲ្យជាសះស្បើយ។ គ្មានអ្នកណាមានលទ្ធភាពក្រៅពីទ្រង់ដែលអាចធ្វើឲ្យជាទាំងស្រុងពីជំងឺទាំងពួងឡើយ)។

80- “មួយទីណើរដែលអ្នកចំណាយវាក្នុងមាគ៌ាអល់ឡោះ មួយទីណើរដែលអ្នកចំណាយវាក្នុងការដោះលែងទាសករ មួយទីណើរដែលអ្នកបរិច្ចាគទៅឲ្យអ្នកក្រីក្រ និងមួយទីណើរដែលអ្នកចំណាយវាលើក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក មួយទីណើរដែលទទួលបានផលបុណ្យធំធេងជាងគេ គឺមួយទីណើរដែលអ្នកបានចំណាយវាលើក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក”។

81- គ្មានទេការបួសសម្រាប់អ្នកដែលបួសពេញមួយឆ្នាំនោះ។ បួសរយៈពេលបីថ្ងៃ(ក្នុងមួយខែ) ស្មើនឹងការបួសពេញមួយឆ្នាំ”។

82- “បើដូចនេះ សូមអ្នកកុំយកខ្ញុំធ្វើជាសាក្សី ព្រោះខ្ញុំមិនធ្វើសាក្សីចំពោះរឿងអយុត្តិធម៌ឡើយ”។

83- “ជនណាទៅសួរសុខទុក្ខអ្នកជំងឺដែលអាយុកាលកំណត់របស់ខ្លួនមិនទាន់មកដល់ ហើយគេបានសូត្រនៅក្បែរអ្នកជំងឺនោះចំនួនប្រាំពីរដងថា៖ “أَسْأَلُ اللَّهَ الْعَظِيمَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ أَنْ يَشْفِيَكَ” (ខ្ញុំសុំពីអល់ឡោះដ៏មហិមា ជាព្រះជាម្ចាស់នៃអារ៉ស្ហដ៏មហិមា សូមទ្រង់ឲ្យអ្នកជាសះស្បើយ) នោះអល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងឲ្យរូបគេជាសះស្បើយពីជំងឺនោះ”។

84- រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានដាក់បណ្តាសាបុរសដែលស្លៀកពាក់ដូចស្ត្រី និងស្ត្រីដែលស្លៀកពាក់ដូចបុរស។

85- “ជនណាដែលមានសត្វ(គួរហ្ពាន)ត្រូវសំឡេះ នៅពេលដែលខ្នើតខែហ្ស៊ុលហ៊ិជ្ជះបានមកដល់ហើយនោះ ចូរកុំឲ្យគេដករោម និងក្រចកឡើយ រហូតដល់គេសំឡេះគួរហ្ពានរួច”។

86- “នៅពេលដែលខែរ៉ម៉ាហ្ទនមកដល់ ទ្វារទាំងឡាយនៃឋានសួគ៌ត្រូវបានបើកចំហ ទ្វារទាំងឡាយនៃឋាននរកត្រូវបានបិទ ហើយពពួកស្ហៃតនត្រូវបានគេចាប់ចង”។

87- “ប្រសិនបើមនុស្សបានដឹងនូវអ្វីដែលមាននៅក្នុងការអាហ្សាននិងការសឡាតនៅជួរទីមួយ ក្រោយមក ពួកគេគ្មានមធ្យោបាយអ្វីដើម្បីធ្វើដូច្នោះក្រៅតែពីការចាប់ឆ្នោត នោះពួកគេនឹងធ្វើការចាប់ឆ្នោតជាមិនខាន។

88- ចូរដឹងថា ជាការពិតណាស់ ស្រាត្រូវបានគេដាក់បម្រាមហើយ។

89- “ជនណាទម្លាក់ខ្លួនពីលើភ្នំសម្លាប់ខ្លួនឯង នោះរូបគេនឹងស្ថិតនៅក្នុងនរកជើហាន់ណាំទម្លាក់ខ្លួនដដែលៗនៅទីនោះជារៀងរហូត។

90- “ប្រាំពីរក្រុមដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ឲ្យជ្រកក្រោមម្លប់របស់ទ្រង់នៅថ្ងៃដែលគ្មានម្លប់ណាក្រៅពីម្លប់របស់ទ្រង់ឡើយគឺ មេដឹកនាំដែលយុត្ដិធម៌,

91- “ចូរកុំឲ្យនរណាម្នាក់នៃពួកអ្នកយកអាវុធចង្អុលទៅបងប្អូនរបស់ខ្លួន ដ្បិតគេមិនដឹងឡើយ ជួនកាលស្ហៃតនអាចធ្វើឱ្យរូបគេជ្រុលដៃ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យរូបគេធ្លាក់ទៅក្នុងរណ្ដៅនៃឋាននរក”។

92- “សូមស្បថនឹងអល់ឡោះ! គេមិនទាន់មានជំនឿឡើយ! សូមស្បថនឹងអល់ឡោះ! គេមិនទាន់មានជំនឿឡើយ។ សូមស្បថនឹងអល់ឡោះ! គេមិនទាន់មានជំនឿឡើយ”។ មានគេសួរថា៖ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! តើអ្នកណាទៅ? លោកបានឆ្លើយថា៖ “គឺអ្នកដែលអ្នកជិតខាងគ្មានភាពសុខសាន្ដពីទង្វើអាក្រក់របស់ខ្លួន”។

93- “ចូរថែរក្សាសឡាត និងថែរក្សាខ្ញុំបម្រើដាច់ថ្លៃដែលស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ពួកអ្នក។

94- “មាសដូរនឹងមាស ប្រាក់ដូរនឹងប្រាក់ ស្រូវសាលីដូរនឹងស្រូវសាលី ស្រូវបាឡេដូរនឹងស្រូវបាឡេ ផ្លែល្មើដូរនឹងផ្លែល្មើ និងអំបិលដូរនឹងអំបិល ត្រូវដូរដោយស្មើគ្នា បរិមាណស្មើគ្នា និងត្រូវប្រគល់ឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមកភ្លាមៗ។ ប្រសិនបើទំនិញទាំងនេះខុសប្រភេទគ្នា ពួកអ្នកអាចលក់តាមចិត្តចង់ ដរាបណាប្រគល់ឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមកភ្លាមៗ”។

95- “សារុង(ឬខោ)ដែលស្លៀកហៀរភ្នែកគោលទាំងពីរ គឺស្ថិតក្នុងឋាននរក”។